ความเดิม- ..อูย..ก็ไม่ได้จะเอามากินสักหน่อย จะเขี่ยออกเนี่ย มันเกะกะอยู่ เห็นมั๊ย.. กานต์ธิดาให้เหตุผลหน้าตาตื่นพร้อมกับลูบบริเวณที่ถูกตีไปมาเบา ๆ
หึหึ/หึหึ/คิ๊ก..คิ๊ก..คิ๊ก../คิ๊ก..คิ๊ก..คิ๊ก.. สี่คนที่เหลือหัวเราะเบา ๆ ขึ้นพร้อมกันอย่างห้ามไม่อยู่
……………………………………….
..กินเข้าไปเถอะ จะได้อิ่ม เดี๋ยวพากลับ.. เปรมมนัสบอกราบเรียบแล้วทำเก๊กหน้าขรึมอยู่เหมือนเดิมแล้วเขี่ยหนังไก่มาใส่กระดาษทิชชู่มาวางไว้ใกล้ ๆ ฝั่งของตนเอง
ด้านกานต์ธิดาได้แต่กินส้มตำไก่ย่างอย่างมีสติ เพราะไม่กล้ากินหนังอีกต่อไป แต่สายตาก็ยังมองที่หนังไก่ที่ย่างเกรียมนิด ๆ อย่างนึกเสียดาย
หลังจากกินส้มตำเจ้าปัญหาเสร็จทั้งสามสาวต่างแยกย้ายกันไปตามผู้ติดตามของตัวเอง มานิดากลับกับคุณหมอธันทร อัญญารินทร์กลับกับคุณหมอปกรณ์ ส่วนตัวเธอเองก็จะเป็นใครไปเสียไม่ได้นอกจากคุณหมอเปรมมนัส ซึ่งเขาอาสาจะไปส่งเธอที่บ้าน แต่หลังจากแยกย้ายกันที่
