İyi okumalar bebişler🫠🫶
Yılların öncesinden mutsuz bir şekilde çıktığım şu eve kırgın bakışlarla bakarken içeri girip girmemekte oldukça kararsızdım. Ne elimi tutan el bana güç veriyordu ne de kendi kendime güç veriyordum. Bu eve girmek istediğimden bile emin değildim. İçeri girip de o kadını görmek...
Ona her hangi bir kötülüğüm dokunmamıştı fakat o yine de beni sevmemeyi tercih etmişti. Bu da sanırım karakter meselesi. Fazla takılmamam gerekir biliyorum ama elim de değildi.
" Girelim mi?"
Demir'in sesi beni düşüncelerimin içinden çekip çıkarırken ben sadece başımı salladım. Ne ile karşılaşacağımı kesinlikle bilmiyordum. Belki kovulurdum belki yüzsüz olduğum yüzüme vurulurdu. Bilemiyorum. Fakat güzel bir tepki ile karşılaşacağımı zannetmiyordum. Birkaç adımdan sonra kapının tam önü
