İyi okumalar bebişler💓💓
Başımı cama yasladığım da iki saniye de bir cama çarpması başımı ağrıtmıştı. Bu yüzden kafamı tekrar çekmiş ve dizlerimin üzerinde birleştirdiğim kollarımın üzerine koymuştum. Yol bitmek bilmezken ben bir an önce ailemin yanına gidip hesap sormak istiyordum. Açıkçası onları affedeceğimi sanmıyordum. Ben evlattım ve annem olacak kadın da söz de bir anneydi. Ne yapar eder yine beni bulabilir ki zaten bulmasına gerek yok nerde olduğumu biliyordu yanına alabilirdi. Ama o sessizliği ve benim kendi gelmemi beklemişti.
Arabanın içinde ki sessizlik beni derin düşüncelere boğunca kafamı kaldırmış ve derin bir nefes almıştım. Olmuyordu işte. Umursamamak gibi yapıpta umursamak olmuyordu. Tek derdim annem ve kardeşlerimdi. Ama abimin bana bu yaptığı... Tarif etmeye kelimele
