Chapter 1

503 Words
The President Chapter 1 "Ade! Halika nga muna dito sa baba!" every morning habit na ni nanay na mag zumba ewan ko ba dun, pwede naman sa court at sumabay sa iba pang kabarangay at kapit bahay bakit dito pa sa bahay. Sabagay ay ayos nadin dahil napaasayaw din naman si lola habang nagtataji sa lamas ba naman ng tugtog sa baba ay sino ang hindi mapapasayaw? "Wait lang po. Naglulusot pa ako ng sinulid sa karayom!" balik na sagot ko pa atsaka ko binalingan si lola. "Ayan na po 'la! mag ingat po sa karayom at baka po matusok" "Oo naman apo, ilaw ay mag ingat din sa pag pasok. May baon ka na ba?" iyon na naman ang palagi niyang tanong sa akin. "Opo lola" nagmano lang ako bago bumaba. Nang makababa na ako pagkatapos niyon. Inabot na din sakin ang CD na isasalpak sa player at magiging tugtog ni nanay for zumba. "Ade! Kumain Ka na diyan tirahan mo na lang si Crystal ha! Maghati kayo diyan" sigaw ni nanay, nag daretsyo naman na ako para kumain dahil may pasok pa ako. At katulad padin ng dati ay fried rice, itlog, hatdog at ang paborito ni nanay sa umagahan na kamatis. Kaya niya din kumain ng buong araw na kamatis lang ang ulam. Hindi umiinom ng kape ang kapatid ko kaya naman tinimplahan ko nadin siya ng gatas bago ako umupo para kumain at uminom ng kape. "Ate Ade, may project ako sa science. Help me later pagkauwian" saad ng kapatid kong si Crystal nang maka upo na siya. Dalawa lang kaming magkapatid at isang taong lang ang tanda ko sa kaniya. "Mamayang after class?" nagaalinlangang tanong ko. "Opo ate please help me a!" nagpapacute na sabi pa nya. At sino ba naman ako para tumanggi. "Ah sige ok lang hindi---" Hindi natatapos ang sasabihin ko nagtitili na siya ka agad at isinukbit ang gamit at nag pa tuloy na sa pag pasok. Hindi nalang din siguro ako aattend ng practice saka bukas ko nalang din siguro gawin yung project ko sa English at math. Haysss pati pala yung sa Filipino. Hindi ko na namalayan na nakarating na pala ako sa school nang dahil sa dami ng iniisip. At pati nadin sa pag sasaulo ko ng elements sa periodic table. Naputol lang ang pag iisip ko ng malalim nang bigla nalang akong bumangga sa hindi ko kakilala sanhi ng pagliparan ng mga pagkain na nakalagay sa tray na dala nya. At lahat din yun SAPUL sa mukha ko. "Sorry hindi ko sadya" agad kong pinulot kung alin pa ang maaari pa at nanatili lang syang naka tayo, inabot ko sa kanya ang mga biscuits at bottled water na maayos pa. "Okay ka lang? I think you need to clean yourself" saad nito at pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa. Hayssss late na nga pala ako. "No-no ahm I'm late s-sorry talaga" akma na akong aalis nang hulihin nya ako sa pulsuhan at igiya ako sa pinaka malapit na rest room. Agad niya akong ipinasok doon. Pero bago pa man niya maisara ang pinto napasigaw na ako. "No! Don't!" nagpailing iling pa ako kasabay ng pag wagayway ng kamay ko. Napapantastikuhan nyang tiningnan ang pinto. ano ba sa tingin nya ang ginagawa nya? Hmm. We're inside the comfort room. JUST THE TWO OF US "What? Do you think may Masama akong gagawin sayo?" nakakaintimidate ang titig nya sakin. "Gusto lang kitang linisin--" napakagat labi sya at siguro naisip na nya ang punto ko. "Yeah, oo nga it's awkward. Go clean yourself" Aniya at umayos ng tayo sa tabi ng sink. Hindi ako gumalaw. Really? Ngayon naman panonoorin niya ako. "Ahm kaya ko namang maglinis ng walang nanonood" pa simple kong tugon sa kanya. "Yeah sorry" humugot sya ng malalim na hininga at akmang tatalikod na sya ng abutan nya ako ng bimpo. "Yan na muna gamitin mo. I'm leaving" "Thank you." sabi ko habang inaabot ang bimpo na inilalahad nya sa akin. Napaigtad ako ng biglaan nyang isara ang pinto. At doon lang din nag sink in sa akin ang reality. May oral recitation nga pala kami sa science. Napatingin ako sa relong pambisig ko. Nanlulumo kong binuksan ang gripo at naghilamos. I'm 20 minutes late as if naman na pwede pa akong pumasok at sa ganto pa talagang kalagayan. "I'm sorry" Napabalikwas ako sa biglang pag salita ng lalaki na umupo sa tabi ko. Pinakatitigan ko siya habang sya naman ay bahagyang nilalaro ang daliri nya. May itsura sya actually. hayysss alam ko na kung bakit sya andito. "Ahm siguro balik ko nalang bukas yung bimpo madumi pa kasi ngayon diba ginamit ko. Sorry" mataman ko syang tininingnan pagka sabi ko niyon. Ang awkward naman kasi ang gwapo niya. "Hahahhaha" malakas na tawa niya at di ko napigilan ang sarili ko na mapatitig sa malalim nyang dimples. Napahawak tuloy ako sa mukha ko buti pa siya may dimples samantalang ako pimples. "No need, sayo na yan. Atsaka don't say sorry. Kasalanan ko kasi hindi ako tumitingin sa dinadaanan ko." muli siyang tumawa. At eto nanaman ako sa pag titig sa kanya. Pero ang hindi ko inaasahan sa kilos ko ay ang pagsundot ko ng daliri ko sa malalim nyang dimples. At alam kong ikinagulat niya. " Sorry ang cute lang kasi" napapahiya kong ibinaba ang kamay ko at humalikipkip ako ng upo. "It's okay so bakit wala ka sa klase?" humarap pa sya sa akin pag tapos sambitin iyon. Wow close ba kami I didn't even know his name. "Late na kasi 25 minutes late, siguro ngayon patapos na yun. Science namin ngayon" at si Ms. Martinez pa ang teacher namin at sa hindi ko malaman na dahilan galit talaga sya sakin ever since na nalaman nya ang surname ng tatay ko, my step father to be exact. Nasabi ko iyon sa kaniya ng ipatawag niya ako isang beses sa faculty room. "So science, my mom is a science teacher." aniya. Maraming science teacher dito. Yes sa isang mamahalin school ako puma pasok dahil ito ang gusto ng nanay ko. Ang weird ng dahilan nya para daw makahanap ako ng mayaman na boyfriend at iyon ang mapang asawa ko. Syempre para sa akin alam kong isa lamang yung biro ng aking ina at alam kong kaya gusto ako ditong pumasok para maging maganda ang buhay ko in the future. Sino ba ang nanay na hindi gusto ang ganoon para sa anak niya? Someone clear his throat at dahil Don bumalik ang pag iisip ko sa reyalidad. "Ms. Martinez is my science teacher." napabuntong hininga pa ako. Sabihin palang ang pangalan niya ay kinakabahan na ako. "She's so strict. I'm afraid to her, inaral kong maigi yung lesson para sa oral recitation may maisagot ako pero unfortunately hindi ako nakaattend. But it's okay" napayuko pa ako sa panlulumo. "Can you tell me about Ms. Martinez, you sound so sweet. Is she really that strict, bakit parang di ka natatakot?" napalingon ako ng dahil sa tanong niya. Hindi ba niya narinig ang sinabi kong I'm afraid. Kinulbit niya ang balikat ko. "Tell me more about Ms. Martinez come on!" aniya na parang bata na naeexcite pa. Mukha naman siyang na pag kakatiwalaan. "Ahm I don't know. I want her way of teaching and I like her as she is but I don't know if she pissed on me or what? Teka nga! Bakit ba ako nag eenglish mauubusan ako ng English neto e" napakapit pa ako sa batok ko habang sinasabi iyon. "Pero hindi sa dinedepensahan ko siya a! Pero she's nice" aniya na nag Cross pa sa dibdib niya na parang nanunumpa. Kung alam mo lang yang nice na yan, nice one yan sakin! Hmp! Pero sana nga lang maging mabait na siya. Para naman hindi ako Nagising magugulatin sa tuwing oras ng klase niya. Hindi na ako kakabahan sa tuwing may oral recitation sa subject niya. Hindi naman sa hinuhusgahan ko si Ms. Martinez siguro ay mayroon lang siyang problema sa ngayon pero alam kong masosolusyunan din iyon sooner or later. "Yeah hindi naman ako nagdududa don. Siguro dahil din sa akin kaya lagi siyang galit. Haha don't mind me" Napapantastikuhang tumitig siya sa akin. Hindi ko alam ano ba ang iniisip nito. At hindi ko din siya kilala. Wala din siyang suot na name plate katulad ko. "You know what, she's kind." saad niya ang kulit naman oo na nga she's kind "so what's your plan?" "Hindi ko nga din alam e 30% din kasi ng Grade ko yun. Pero okay lang yun" pa simple kong tiningnan ang relo ko, at oras na para sa math class. I am at 3rd year in Junior High school at base sa uniform nitong lalaking ito na si Mr. Dimples alam kong senior na siya pero hindi ko alam kung anong year. "I have to go na start na ng klase ko e" May kinukuha pa siya sa bag niya kaya tumayo na ako. "Wait! Are you really going to your classroom with that uniform?" hinawakan nanaman niya ako sa pulsuhan kaya naman napaharap ako sa kanya may kasamang paghila yun kaya muntikan na akong mawalan ng balanse. Pero agad niya akong inalalayan. Napapikit na lang ako sa gulat nararamdaman kong unti unti niya akong binitawan kaya naman nagmulat na ako ng mata. Nakita kong may hawak siyang uniform. White long sleeves ang uniform at ang coat lang ang nag didifferentiate for junior and senior students. Natapunan kasi ng spaghetti ang uniform ko gray ang coat ko kaya halatang halata while coat naman ng seniors ay black. "No thanks. Okay na---" Hindi pa tapos yung sinasabi ko hinila nanaman niya ako papunta sa rest room. hayss nakaka dalawa ka na a! Yung science di ko na na pasukan pati ba naman math. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Kinuha niya yung kamay ko at inilagay doon yung long-sleeves. duhh! Ang laki kaya ng katawan niya as if naman kasya sakin to?! Wala din naman akong nagawa kung hindi ang pumasok sa loob at sundin ang pinapagawa niya. Sa tingin palang niya sa akin ay parang sinasabi niya sa akin na "gusto mo bang mangamoy spaghetti buong araw sa klase?" at ayaw ko din naman niyon. Air conditioned lahat ng classroom kaya naman maamoy at maamoy nila ako lalo na ng iniiwasan kong grupo ng kababaihan sa loob ng classroom namin. Tiningnan ko yung sarili ko sa salamin. Malaki sakin itong long sleeves natatakluban na yung palda ko kaya itinuck in ko siya. Inipit ko nadin yung buhok ko gamit ang panyo, pero dahil nga panyo lang yung gamit ko nag mukha siyang messy bun. Naghilamos ako ulit at isinuot na yung eyeglass ko. "Thanks dito ibabalik ko nalang pagkalaba ko" wala siyang tugon kaya nag umpisa na akong maglakad, paglipas ng ilang segundo naramdaman ko ng nasa tabi ko na siya. "Ikaw wala kang klase?" Nagbubulakbol ba siya pero wala naman sa itsura niya ang ganoon. Naramdaman kong napaigtad siya dahil siguro naalala niya yung klase niya. " Ahm. Naghahanap lang akong ng students Para sa club namin." Simple niyang tugon. Mali pala ako ng iniisip at dapat ko na iyong baguhin. Daretsyo lang kami sa paglakad wait ano kayang club ang hawak niya. Lahat kase ng seniors required Para gumawa ng club for school purposes. " Ano nga palang club sinasalihan mo?" Mukha siyang matalino kaya siguro ay hindi naman siya mahihirapan na sumali sa club na gusto niyang salihan. Parang pamilyar na siya sa akin at parang makita ko na siya sa kung saan. Siguro ay nakasalubong ko na siya sa library nasa iisang eskwelahan lang kami at malaki ang tyansa na doon nga. Hindi naman pwede na sa cafeteria dahil iniiwasan ko din ang lugar na iyon. Wala pa akong kinabibilangan na club kahit third year na ako, pero kung meron man akong gustong salihan. Book- love yung gusto ko. Ang club na nakapag uwi ng napakadaming medals, trophy at certificate galing sa ibat ibang school na sinalihan nila. Matatalino at talented ang lahat ng nasa club na iyon isa sa dahilan para pang hinaan din ako ng loob. Pero pano din akong makakasali dun e super sungit daw nung head ng club na iyon. Ilang beses ko nang sinubok na mag apply for membership pero hindi natutuloy dahil nadin sa takot namin doon sa president ng book club. " Book-love the Book Club" napatigil akong sa paglalakad, yes in the middle of the hall way. Tama ba narinig ko yung pangarap kong club. "I'm not just a member. I am the president of that club." ano kamo? The torture president ay siya? Si Mr. Dimples
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD