คู่หมั้นคุณหมอเย็นชา

Doctor [1] กอดชาร์ตแบต

-วีนัส-

สวัสดีค่ะฉันชื่อ วีนัส เป็นดารานักแสดงชื่อดังของวงการบันเทิงไทยไม่ได้พูดเวอร์ค่ะเพราะตอนนี้ฉันดังที่สุดในไทยแล้วจริงๆตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาลค่ะไม่ได้ป่วยแต่อย่างใดแต่ฉันมาหาคู่หมั้นฉันต่างหากล่ะ

ใช่ค่ะฉันหมั้นแล้วคู่หมั้นฉันเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลนี้ชื่อหมอแวมซึ่งฉันบอกเลยว่าหมอแวมไม่ได้เป็นหมอธรรมดานะจ๊ะหมอแวมเป็นหมอด้านเส้นประสาทที่เก่งที่สุดในประเทศไทยนี่ฉันก็ไม่ได้เวอร์อีกนะมันเป็นแบบนั้นจริงๆ

หมอแวมได้รับรางวัลเกียวกับด้านนี้จากประเทศสหรัฐอเมริกามา2ปีซ้อนแล้วเขาได้รับคำชมว่าเป็นหมอที่หนุ่มที่สุดที่ประสบความสำเร็จได้รวดเร็วมาก

ซึ่งฉันก็ภูมิใจมากๆกับความสามารถของหมอแวมตอนแรกที่รู้ว่าตัวเองจะได้หมันกับหมอแวมนี่บอกเลยว่ายิ้มหน้าบานมากเพราะฉันถึงจะเป็นดาราแต่ฉันก็คือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ติดตามหมอแวมมาตั้งแต่ฉันเรียน

เพราะฉันเป็นคนชอบเล่นโซเซี่ยลเลยทำให้ได้เจอหมอแวมที่เขาติดมาใน

#หมอหล่อบอกต่อด้วยซึ่งหลังจากนั้นฉันก็ติดตามหมอแวมมาตลอดและแฟนคลับของฉันก็รู้ดีว่าฉันคลั่งหมอแวมมากแค่ไหน

จนไม่รู้ว่าฟ้าลิขิตมาหรืออะไรอย่างใดทำให้ฉันกับหมอแวมเราได้หมั้นกันซึ่งหมอแวมเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อฉันพ่อของหมอแวมรู้ว่าฉันชอบหมอแวมมากเลยให้ฉันหมั้นกับหมอแวมซึ่งฉันนั้นก็ตอบตกลงทันที

งานหมั้นของฉันกับหมอแวมจัดขึ้นเงียบๆแต่ไม่วายมีข่าวออกมาจนได้และแน่นอนว่าข่าวฉันกับหมอแวมดังจนติดท็อปไปเกือบเดือนเลยทีเดียว

"ที่รักกกกกก"ฉันเปิดประตูไปก็เห็นหมอแวมกำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ฉันก็อ้อนทันทีฉันอะชอบหมอแวมมากๆคือเวลาที่ฉันอยู่กับหมอแวมฉันจะกลายเป็นคนละคนกับตัวจริงเลยอะ

ตังจริงฉันหลายคนอาจจะบอกว่าหยิ่งแต่แฟนคลับฉันจะรู้ดีว่าฉันไม่หยิ่งเลยฉันไม่ค่อยชอบทำตัวบ๊องแบ๊วเวลาอยู่หน้ากล้องแต่สำหรับหมอแวมฉันอยากกลายเป็นเด็กสาวน่ารักๆสำหรับเขามากๆอยากให้เขาเอ็นดูฉันอะ^^

"......"คำทักทายที่กลับมาคือการเงียบนั่นเองหมอแวมถึงจะเก่งและหล่อมากก็ตามแต่ความเย็นชาของเขานี่แบบพระเอกนิยายยังสู้ไม่ได้อะไม่รู้ว่าฉันรักหมอแวมได้ยังไงทั้งๆที่เขาพูดกับฉันวันละไม่กี่คำ

"วันนี้วีทำข้าวกล่องมาให้ด้วยนะ"ฉันวางข้าวกล่องไว้หน้าโต๊ะพร้อมกับนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างหน้าหมอแวมยังคงอ่านเอกสารอยู่อย่างนั้นไม่คิดที่จะเงยหน้ามองฉันเลยสักนิด

น้อยใจนะเว้ย!

แต่ฉันก็ชินแล้วล่ะหมอแวมก็เย็นชาแบบนี้มีวันนึงที่ฉันได้ไปค้างที่คอนโดของหมอแวมวันนั้นฉันคิดว่าฉันจะต้องตกเป็นของหมอแวมแน่ๆฉันเลยเผยความรู้สึกที่มีออกมาหมดฉันบอกรักหมอแวม

แต่สิ่งที่ฉันได้กลับมาคือใบหน้าอันเรียบเฉยไร้ความรู้สึกซึ่งฉันเองก็นิ่งไปเลยและวันนั้นหมอแวมก็ไม่ได้ค้างกับฉันด้วยเขาบอกมีงานต้องทำเขาทิ้งฉันไว้ที่คอนโดส่วนตัวเขานั้นไปนอนที่โรงพยาบาล

"นี่ข้าวยำปลาแซวม่อนของโปรดนายไง"ฉันเปิดข้าวกล่องให้หมอแวมดูฉันพยายามศึกษาว่าหมอแวมชอบอะไรไม่ชอบอะไรอย่างเช่นอาหารเขาของกินแซวม่อนมากฉันก็สรรหาเวลาว่างที่แทบจะไม่มีของตัวเองไปเรียนทำอาหารเพื่อหมอแวม

และรู้ไหมเขาไม่เคยกินอาหารที่ฉันทำแม้แต่น้อยแต่ฉันก็ยังหน้าด้านทำมาให้เขากินไงแม้จะรู้ว่าเขาไม่กินก็ตามที

ก๊อกๆๆ

เสียงประตูดังขึ้นสามครั้งพร้อมกับพยาบาลสาวคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นหมอแวมวางเอกสารลงพร้อมกับลุกขึ้นหยิบเสื้อกาวน์ทันทีเหมือนรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

"หมอแวมคะมีผู้ป่วยฉุกเฉินต้องการผ่าตัดด่วนค่ะ!"หมอแวมพยักหน้ารับฉันถอนหายใจเบาๆเวลาที่เจอกันไม่ได้มีบ่อยมากนักเพราะฉันก็ต้องทำงานหมอแวมก็ต้องทำงานแต่พอฉันมีเวลาฉันก็มาหาตลอดแต่ก็เป็นอย่างที่เห็นอาชีพหมอแทบจะไม่มีเวลาว่างสักนิด

ฉันเอื้อมมือไปปิดข้าวกล่องของตัวเองด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้ามีเคสผ่าตัดก็คงอีกหลายขั่วโมงกว่าจะออกมาจากห้องและฉันเองก็ไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้นเพราะอีก1ชั่วโมงฉันจะต้องบินไปจีนเพื่อไปเจรจาเรื่องการถ่ายทำซีรีย์ที่ทางจีนติดต่อฉันให้ไปเล่น

จุ๊บ

"เดินทางปลอดภัย"

ริมฝีปากร้อนๆกระทบมาที่แก้มของฉันเบาๆพร้อมกับคำพูดสุดแสนจะอ่อนโยนคงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร

หมอแวมนั่นเอง...

เพราะเขาเป็นแบบนี้ไงฉันถึงรักหมอแวมมากมากยิ่งกว่าตอนเรายังไม่หมั้นกันอีกหมอแวมเป็นจำพวกที่แบบชอบตบหัวแล้วลูบหลัง

ดูเหมือนจะไม่สนใจและใส่ใจแต่จริงๆแล้วเขาก็ดีกับฉันไม่น้อยเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉันว่าฉันทำอะไรหรือจะไปไหนอย่างเช่นการกระทำของเขาในตอนนี้เขาคงรู้ว่าฉันต้องเดินทางไปจีนเลยอวยพรให้ฉัน

ฉันเงยหน้ามองหมอแวมพร้อมส่งยิ้มให้ได้แค่นี้ก็ดีแล้วอย่างน้อยมันก็เป็นกำลังใจให้ฉันได้อีกนานฉันมองแผ่นหลังกว้างของหมอแวมที่กำลังเปิดประตูออกไปฉันรีบสาวเท้าวิ่งเข้าไปกอดหมอแวมจากทางด้านหลัง

"ขอชาร์ตแบตหน่อยนะ"

"อืม.."ฉันยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเสียงตอบรับเบาๆจากเขาฉันกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิมผ่านไปไม่กี่วิหมอแวมก็ดันตัวฉันออกและวิ่งไปทันที

แค่นี้ก็โอเคแล้วสำหรับฉัน...

-วีนัส-