ขยี้รัก มาเฟีย : 21
ตึกตัก....ตึกตัก....
พริบพราวTalk….
ขนลุก! ขนลุกมาก! ขนลุกทุกครั้งที่คุณเซนเรียกชื่อเต็มพร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจแบบนี้ ฉันจะทำยังไงดีเนี่ยปากมันสั่นไปหมดแล้ว..
“อะ...เอ่อ..พราวหิวจังค่ะ ในร้านมีอะไรอร่อยๆ บ้างไหมคะ” เอาล่ะตอนนี้ฉันคงต้องรู้สึกหิวขึ้นมาก่อนไม่รู้เป็นอะไรพอฉันไปต่อไม่เป็นต้องหิวข้าวขึ้นมาแบบนี้ทุกครั้ง ก็แล้วใครจะไปคิดว่าคุณเซนจะตอบกลับมาได้อย่างง่ายดายอย่างงี้ล่ะ พอตอบกลับแบบนี้มาฉันก็ทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ
“ฮ่าๆ ..เด็กน้อย...” เซนว่าให้อย่างนึกหมั่นไส้ ทำไมเขาจะรู้ไม่ทันความคิดของเธอ
“งื้อ...คุณก็รู้ว่าพราวไม่ใช่เด็กแล้ว....” พริบพราว
“ก็จริงที่เธอไม่เด็กแล้ว......” เซน
“ใช่ไหมล่ะคะ” ฉันยิ้มออกมากว้างเมื่อคุณเซนถอดถอนคำพูดเมื่อครู่ เพราะสายตาเขาจับจ้องมาที่หน้าอกดูมดูมของฉันตาเป็นมัน แน่นอนว่าฉัน...พริบพราวคนนี้นมใหญ่พอๆกับหัวเด็กได้เลยแหละ คิก..คิก
