CHAPTER 30 | ทบทวนความจำ 🔞
ณาลัลน์ไม่รู้ว่าอีกฝ่าย พูดอะไรออกมาต่อจากนี้เลยด้วยซ้ำ รู้แต่ว่ารถของเขาขับออกมาจากจุดนั้นไปบนท้องถนนเรื่อย ๆ ก่อนที่เวลาต่อมาไม่นานเธอจะเผลอหลับไปด้วยความเมา
ไม่รู้ว่าเนิ่นนานเท่าไหร่ที่หลับไป
ก่อนที่เธอจะตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนนุ่ม และต้องตกใจสุดขีดเมื่อพบว่าร่างกายของเธอเปลือยเปล่า โดยมีอีกร่างที่เปลือยเปล่าของคินวาคร่อมร่างของเธออยู่
“นะ นั่นคุณจะทำอะไรน่ะ”
เสียงหวานละล่ำละลักด้วยความตกใจ แม้สติกลับที่กลับมายังไม่ค่อยเต็มร้อย แต่ก็ยังพอมีแรงยกมือเรียวขึ้นมาดันร่างแกร่งที่อยู่บนตัวให้ออกห่าง แต่ด้วยเรี่ยวแรงที่มีไม่มาก เลยไม่เป็นผลต่อคนตัวโตแต่อย่างใด ซ้ำยังถูกมือหนารวบสองมือบางยกเอาไว้เหนือศีรษะและกดจมลงกับที่นอนนุ่ม
“ถามได้ว่าทำอะไร ก็จะเอายังไงล่ะ”
“ปล่อยนะ!” ณาลัลน์โวยวาย ร่างเล็กพยายามดิ้นรนสุดกำลัง
เธอรู้ว่าตัวเองพลาดที่เมา
แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะกล้
