CHAPTER 33 | เรื่องฉุกเฉิน
ในขณะที่ร่างสูงกำลังเดินออกมาจากโรงพยาบาล คินวาก็สวนเข้ากลับซีนายที่เพิ่งรู้ข่าวพ่อของณาลัลน์และตามมาที่โรงพยาบาล
ทั้งคู่กำลังเดินสวนกัน ซีนายที่เห็นคนหล่อกำลังเดินสวนมาก็เผลอส่งสายตามองไปที่คินวา ที่เดินอยู่ คนที่ถูกมองตอนแรกก็ไม่ได้คิดจะสนใจ แต่เมื่อรู้สึกได้ว่ามีสายตาของใครบางคนมองอยู่ทำให้เขาหันไปมองตาม
ก่อนจะจำใบหน้านี้ได้ไม่เคยลืม เพราะมันฝังอยู่ในหัวของเขานับตั้งแต่คืนนั้น
ซีนายยกยิ้มให้ แต่ก็แอบคุ้นหน้า เพราะคืนนั้นเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ซีนายก็แอบเล็งคินวาเอาไว้อยู่เหมือนกัน ซ้ำยังคิดไปตอนแรกด้วยว่าคินวาจะเดินเข้ามาจีบตัวเอง แต่สุดท้ายกลับเดินหายไปฝูงชนหน้าตาเฉย
ใจคิดไปแล้วหนึ่งว่าครั้งนี้คงเป็นบุบเพสันนิวาสแน่ เคยเจอกันมาก่อนตั้งเจ็ดปีที่แล้ว ก็ยังอุตส่าห์ได้วนมาเจอกันอีกตั้งรอบ
คินวามองคนตรงหน้าเลยเมินใส่ แอบเจ็บใจเล็ก ๆ ที่หมอนี่มันกล้ายิ้มเย้ยใส
