CHAPTER 27 | เอาตัวเข้าแลกสิ
เมื่อกลับมาถึงบริษัทของตัวเองณาลัลน์ก็โยนแฟ้มลงบนโต๊ะด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนที่ไม่นานนักอิทธิพลลุงของเธอจะมาถามความคืบหน้า
“เป็นยังไงบ้างลัลน์ โอเคไหม บริษัท Le Vencia ว่าไงบ้าง ”
“ไม่สำเร็จค่ะ เพราะหนูยังไม่ทันได้พรีเซนต์อะไรเลยด้วยซ้ำ แต่อยู่ ๆ เขาก็ให้หนูกลับออกมาเลย มันน่าโมโหมาก ที่กับบริษัทอื่น ๆ ให้เสนอพรีเซนต์คนละตั้ง 30 นาที แต่หนูพูดไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำเขาก็ให้หนูกลับแล้ว”
ณาลัลน์เอ่ยออกมาอย่างหงุดหงิด แต่ถึงแบบนั้นเธอก็ยอมแพ้หรอก เพราะยังไงเธอก็จะเอางานนี้กลับคืนมาให้ได้
“คุณลุงลองให้คนหาข้อมูลได้ไหมคะว่าหมอนั่น เออ ประธานคริชพลชอบไปดื่มเหล้าที่ร้านไหน ลัลน์จะไปดักรอเจอเขาค่ะ”
ณาลัลน์มาคิด ๆ ดูแล้ว ว่าเขาน่าจะเคยรู้จักเธอมาก่อน ซึ่งถ้าเธอได้เจอเขาอีกครั้งก็น่าจะเป็นการดีเหมือนกัน เพราะอย่างน้อยเธอจะได้เขาถามเขาอย่างตรงไปตรงมาว่าโกรธอะไรเธอมา
