บทที่11 เข้าสู่สนามรบ
จอมขวัญตื่นเช้ามาพร้อมกับสองหนุ่มข้างกายที่คนพี่นอนกอดรัดเธอจากด้านหลัง ส่วนคนน้องนั้นโดนเธอรัดแทนหมอนข้าง ซึ่งเธอเองก็เริ่มจะชินแล้วกับการตื่นมาในสภาพนี้ จึงไม่คิดจะโวยวายให้เปลืองแรง
หญิงสาวเดินลงมาจากห้องนอนด้านบนเป็นคนสุดท้าย เธอต้องหยุดชะงักเท้าที่กำลังก้าวเดินอยู่ทันทีที่ได้ยินเสียงกลุ่มคนที่อยู่ด้านล่างคุยกันอยู่ที่โต๊ะทานข้าว
“ตาเซียนลองชิมอันนี้ดูสิลูก หนูเพลินเขาตื่นมาเข้าครัวทำกับข้าวแต่เช้าเชียวนะ”เสียงคุณนายแพรวพรรณที่กำลังอวยพิมพ์พิชชาให้ลูกชายคนเล็กของตนเองฟังดังขึ้นมา ไม่แค่นั้นแต่คุณนายยังหาเรื่องวกมาแขวะเธออีก
“ทั้งสวย ทั้งเก่ง แถมยังเรียบร้อยขนาดนี้ ไปเป็นลูกสะใภ้บ้านไหนแม่สามีก็รัก ไม่เหมือนผู้หญิงบางคน”
“กินเยอะๆตาเซียนเผื่อจะหลงเสน่ห์ปลายจวักของหนูเพลิน แม่จะได้ไปขอมาเป็นลูกสะใภ้”โหหห คุณนาย ชงแรงขนาดนี้ถ้าทำได้คงยกลูกชายใส่พานให้หญิงสาวไปแ
