Aynaya bakıp "Bugün günlerden pazar ve sen delirdin azar azar..." dedim kendime. Kafiyenin anasını ağlattığım bu anlarda bile çok yalnızdım. En iyisi kafayı yemeden dışarıya çıkmaktı.
Odama gidip süper ötesi cicilerimi giyindim ve gitarımı aldım elime... Üniversitedeyken arkadaşlarımla çalıp eğlenirdik ama artık arkadaşlarım yoktu ve bende çalacak başka kimseler bulmalıydım.
Gitarımı sırtıma takıp dışarı çıktım ve bulduğum ilk taksiye atladım. Şaşılacak şekilde sorunsuz bir yolculuk oldu. Taksim'e doğru havalı bir şekilde yürüdüm. Sırtımda gitarım, ayağımda postallar, siyah deri ceketim, yırtık kot pantolonum ve gözümde siyah gözlükler ile rock yıldızı gibiydim.
Taksim'in en münasip yerinde bir duvar dibine çöktüm. İnsan kalabalığının çıkardığı sese kulaklarım alışınca canı
