Anlamsız bir şekilde Kalender'e baktım. Allah için açık kahverengi tonlarında güzel gözleri vardı. Ama konumuz onun kaşı gözü değil, tam olarak bendim
"Reklamda elbette oynamayacağım." Oynayayım da ailem yalanımı öğrensin dimi!
"Melike sen ne diyorsun bu işe, elemanın işi kabul etmek istemiyor," dedi ve Melike bana baktı. Bu kez gülmüyordu. Birazdan gök yarılacak ve zebaniler başımıza düşecekti. Belki kel ve göbekli olan zebani benim üstüme düşerdi. Belli mi olur?
"Elbette kabul ediyoruz değil mi Mehirciğim?" dedi. Aba altından sopa gösteren anneler gibi gözleri ile beni adeta dövdü. Linç etti... Kappe! Sanki kötü yola düştüm de Kalender'i istemiyormuşum gibi bakıyordu. Mama ruhu var bu kadında, onu ilk gördüğüm anda anlamıştım zaten!
"Elbette! Kabul..." etmiyoruz diyecekti
