เสียงหัวเราะที่ดังแว่วมาให้ได้ยินเป็นระยะทำให้คุณรสรินประหลาดใจระคนสงสัยจนต้องเดินไปยังที่มาของเสียง ด้วยอยากรู้ว่าสองหนุ่มต่างวัยคุยอะไรถึงถูกคอกันนักหนา สามของเธอไม่ค่อยหัวเราะดังเช่นนี้กับคนแปลกหน้าสักเท่าไร และนี่ก็ผ่านมาร่วมสามชั่วโมงแล้วหลังจากที่อีกฝ่ายบอกว่าจะพาแขกไปชมสวน เธอเข้าไปทำโน่นทำนี่ในบ้านจนเสร็จเรียบร้อยแต่ก็ยังไม่เห็นมีทีท่าว่าทั้งคู่จะกลับเข้ามาแต่อย่างใด ป่านนี้คงคอแห้งเป็นผุยผงแล้วมั้ง เมื่อคิดดังนั้นจึงเดินเข้าไปหยิบขวดน้ำจากในตู้เย็นพร้อมด้วยแก้วมาถือไว้
ครั้นเดินไปถึงก็เห็นหนุ่มต่างวัยกำลังนั่งคุยกันอยู่บนม้านั่งตัวยาวใต้ต้นหูกระจงด้วยท่าทางผ่อนคลาย ส่วนนายสินซึ่งเป็นสามีของนางดวงแขนั่งพรวนดินอยู่ไม่ไกล
“คุยอะไรกันหรือคะเสียงหัวเราะดังไปถึงที่บ้านเชียว ดื่มน้ำแก้คอแห้งกันก่อน” พูดพลางรินน้ำจากขวดที่ถือมาส่งให้
“คุยกันเพลินจนลืมกระทั่งหิวน้ำ ภามกำลังเล่าเรื่องปั
