“ถูกของแก เดี๋ยวนี้คนหน้าตาตี๋อินเทรนด์มีให้เห็นเกลื่อนเมืองไปหมด หาหน้าตาแบบคุณภีมวัจน์ได้ยากเต็มทน เขาเรียกว่าหล่อแบบคนโบราณไงล่ะ”
“จริงอย่างที่เจ๊ว่า หล่อแบบโบราณ เหมือนท่านชายในละครย้อนยุคนะ แต่ทำไมพี่น้ำผึ้งไปห้องน้ำนานจัง”
“นั่นสิ เดี๋ยวก็ต้องไปเช็กอินที่ชั้นสี่แล้ว” พูดพลางหญิงสาวข้ามเพศก็กวาดสายตามองหาไปด้วยแล้วก็ยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นคนที่ถูกพูดถึงกำลังเดินตรงมา “นั่นกำลังเดินมาพอดี”
หญิงสาวร่างบอบบางในชุดจัมป์สูทสีทูโทนไม่มีแขนที่กำลังเดินตรงมานั้นก็คือนางเอกสาว น้ำผึ้ง ลัลรินนั่นเอง ทว่าดวงหน้าสะสวยนั้นงอง้ำราวกับกำลังอยู่ในอารมณ์หงุดหงิด จนผู้จัดการส่วนตัวต้องเอ่ยปากถามพร้อมกับใช้สายตาปรามไปด้วย
“เป็นอะไรไปอีกล่ะน้ำผึ้งทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย อย่าลืมสิว่าเดี๋ยวนี้ตัวเองไม่ใช่ตัวประกอบโนเนมที่ไม่มีใครรู้จักเหมือนเมื่อก่อนแล้ว”
“บางทีฉันก็เบื่อพวกแฟนคลับนะเซย่า” นางเอกสาวพูดพ
