พริกหวานค่อยๆ คลายปากออกจากพวงไข่ข้างแรก ปล่อยให้มันหลุดออกมาอย่างนุ่มนวล ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกวาบหวามและเปียกชื้น... แต่ก่อนที่เธอจะเริ่มกับอีกข้าง...
เธอกลับหยุดการกระทำทั้งหมดชั่วครู่...
แล้วค่อยๆ เงยหน้าขึ้นสบตากับฟรานเชสโกที่กำลังนั่งตัวเกร็ง ขยุ้มผมตัวเองจนยุ่งเหยิง ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวด้วยแรงอารมณ์ที่ยังค้างคา ดวงตาสีนิลของเขาเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความสับสนระคนสุขสมอย่างถึงขีดสุด
เธอเอียงคอเล็กน้อย... มองเขาด้วยแววตาซื่อๆ ที่เจือปนไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความไม่แน่ใจ... ราวกับเด็กนักเรียนที่กำลังรอฟังผลสอบจากคุณครู...
"ฟราน... ชอบมั้ยคะ"
เสียงหวานๆ ของเธอที่เอ่ยถามออกมาอย่างใสซื่อนั้น... มันช่างขัดแย้งกับการกระทำอันร้อนแรงและเจนจัดเกินคาดของเธอเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง!
คำถามง่ายๆ เพียงประโยคเดียว... แต่มันกลับทรงพลังราวกับค้อนปอนด์ที่ทุบลงมากลางใจของฟรานเชสโก...
เขาทั้ง
