ฟรานเชสโกใช้เวลาในห้องน้ำไม่นานนัก เขาออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบเอวไว้อย่างหมิ่นเหม่ หยดน้ำยังคงเกาะพราวอยู่บนแผงอกกว้างและกล้ามท้องที่เป็นลอนสวย ผมที่เปียกชื้นถูกเสยขึ้นไปลวกๆ ทำให้เขาดูเซ็กซี่และดิบเถื่อนกว่าตอนใส่สูทหลายเท่า
เขาเห็นพริกหวานนั่งรออยู่บนเตียงในชุดนอนผ้าซาตินสายเดี่ยวตัวเดิม แต่ท่าทีของเธอดูแปลกไป... เธอนั่งตัวตรง เม้มปากแน่น ดวงตาฉายแววทั้งประหม่าและมุ่งมั่นในเวลาเดียวกัน
"เป็นอะไรรึเปล่า" เขาถามพลางเดินไปหยิบผ้าขนหนูอีกผืนมาเช็ดผม
พริกหวานไม่ตอบ แต่กลับลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินตรงเข้ามาหาเขา... ช้าๆ...
เธอมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา ห่างกันเพียงแค่คืบ สายตาของเธอจ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ ก่อนจะทำในสิ่งที่ทำให้ฟรานเชสโกประหลาดใจที่สุด...
เธอรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี ยกแขนขึ้นโอบรอบลำคอของเขา เขย่งปลายเท้าขึ้น... แล้วประทับจูบลงบนริมฝีปากของเขาเอง!
มันเป็นจูบที่เงอะ
