ทันทีที่เงาของรถคันสุดท้ายในขบวนของฟรานเชสโกหายลับไปจากสายตา...
บรรยากาศที่เคยตึงเครียดจนแทบหยุดหายใจ ก็คลายลงพร้อมกับเสียงถอนหายใจอย่างโล่งอกของเหล่าคนรับใช้และบอดี้การ์ดในบ้าน
แต่สำหรับสองพ่อลูกตระกูลวาลดิซ... พายุลูกที่สองที่เกิดจากความโกรธของคนเป็นพ่อ กำลังจะเริ่มต้นขึ้น
จิโอวานนี วาลดิซ ยืนตัวสั่นเทิ้มด้วยอารมณ์ที่ผสมปนเปกันไปหมด ทั้งความโล่งใจที่รอดมาได้ ทั้งความโกรธลูกสาวตัวดี และความหวาดกลัวที่ยังคงเกาะกินอยู่ในหัวใจ
อิซาเบลล่าที่ยังคงนั่งสะอื้นอยู่บนพื้น ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองพ่อของเธอ "คุณพ่อคะ..."
เพียะ!!!
ฝ่ามือที่เหี่ยวย่นตามวัย แต่ยังคงเปี่ยมไปด้วยพลังของผู้มีอำนาจ ฟาดลงบนใบหน้าของอิซาเบลล่าอย่างเต็มแรง! แรงกว่าที่เธอเคยตบพริกหวานหลายเท่า จนเธอหน้าหันและล้มลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง
"แก!!! ยัยลูกโง่!!!" จิโอวานตวาดลั่น เสียงของเขาดังก้องไปทั่วโถงคฤหาสน์ "แกเกือบจะทำลายทุกอย่
