ฟรานเชสโกกลับมาถึงเพนท์เฮาส์ในช่วงค่ำ กลิ่นคาวเลือดจางๆ ที่ติดอยู่ปลายจมูกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงกลิ่นสบู่และโคโลญจน์ราคาแพงตามเดิม ภาพของมาร์โก วาเลนติที่คุกเข่าร้องขอชีวิตอยู่เบื้องหน้าเขาถูกลบออกไปจากสมองอย่างรวดเร็ว... เพราะตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาต้องการคืออ้อมกอดอุ่นๆ และรอยยิ้มหวานๆ ของผู้หญิงที่รอเขาอยู่ที่บ้าน
เขาเปิดประตูเข้ามาอย่างเงียบเชียบ และก็ได้พบกับภาพที่ทำให้หัวใจของเขาอบอุ่น... พริกหวานกำลังง่วนอยู่กับการจัดโต๊ะอาหาร บนโต๊ะมีอาหารไทยง่ายๆ สองสามอย่างส่งกลิ่นหอมกรุ่นไปทั่วห้อง
"กลับมาแล้วเหรอคะ" เธอหันมายิ้มให้เขาทันทีที่ได้ยินเสียง
"อืม... หอมจัง" เขาเดินเข้าไปหา สูดกลิ่นอาหารอย่างชื่นใจ "ทำอะไรให้ฉันกินน่ะ"
"ผัดกะเพราไข่ดาวค่ะ เห็นคุณชอบทานเผ็ด" เธอตอบอย่างร่าเริง แต่พยายามหันหน้าหลบเขาเล็กน้อย
แต่สายตาของฟรานเชสโกคมกริบกว่านั้น... แม้เธอจะพยายามใช้ผมปรกหน้
