บ่วงรักพยัคฆ์ร้าย

8 เมื่อไฟปะทะเชื้อเพลิง Nc

คำตอบของพริกหวานเปรียบเสมือนการสาดน้ำมันเข้ากองไฟ ความอดทนทั้งหมดของฟรานเชสโกขาดสะบั้นลงในวินาทีนั้น เขาพลิกร่างเธอกลับมาเป็นฝ่ายคุมเกมอย่างรวดเร็ว จูบที่เคยหยั่งเชิงและอ้อยอิ่งแปรเปลี่ยนเป็นความหิวกระหายและดุดัน ลิ้นร้อนของเขารุกรานเข้ามาในโพรงปากหวานอีกครั้ง แต่คราวนี้มันเต็มไปด้วยอำนาจและการครอบครองอย่างแท้จริง

"อื้อ... ฟราน..." เสียงครางของพริกหวานดังอู้อี้อยู่ในลำคอ มือของเธอที่เคยโอบรอบคอเขาเปลี่ยนเป็นขยุ้มเส้นผมหนานุ่มของเขาไว้แน่นเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว

ฟรานเชสโกถอนจูบออกชั่วครู่เพื่อกอบโกยอากาศหายใจ ดวงตาสีน้ำหมึกของเขาวาวโรจน์ดุจสัตว์ป่าที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อ "เธอเป็นคนเริ่มเองนะ พริกหวาน... อย่ามาเสียใจทีหลัง"

ไม่รอให้เธอได้ตอบ เขาก้มลงซุกไซ้ใบหน้ากับซอกคอขาวผ่องของเธอทันที ริมฝีปากร้อนผ่าวพรมจูบ ขบเม้มเบาๆ และดูดดึงจนเกิดรอยสีกุหลาบจางๆ เป็นการตีตราความเป็นเจ้าของไปทั่วทุกตารางนิ้ว กลิ่นกายหอมกรุ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอทำให้เขาแทบคลั่ง

มือใหญ่ของเขาไม่ได้อยู่นิ่ง มันเริ่มลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังและบั้นท้ายกลมกลึงของเธออย่างจาบจ้วงผ่านชุดนอนเนื้อบางที่เธอสวมอยู่ ความร้อนจากฝ่ามือของเขาราวกับจะแผดเผาให้เนื้อผ้าละลายติดไปกับผิวของเธอ

พริกหวานแอ่นกายรับสัมผัสเขาอย่างลืมตัว ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นปราดไปทั่วร่างราวกับสายฟ้าฟาด ท้องน้อยของเธอปั่นป่วนมวนไปหมด ความต้องการบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้จักกำลังก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง

"อ๊ะ..." เธอหลุดเสียงครางหวานออกมาเมื่อมือข้างหนึ่งของเขาเลื่อนขึ้นมาด้านหน้า กอบกุมทรวงอกอวบอิ่มที่ซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้า บีบเคล้นอย่างมันมือขณะที่นิ้วโป้งของเขากดคลึงวนอยู่บนยอดถันที่แข็งชูชันขึ้นมาสู้มือเขา

ฟรานเชสโกเงยหน้าขึ้นจากซอกคอเธอ แสยะยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำและดวงตาที่ฉ่ำปรือด้วยแรงอารมณ์ของเธอ

เขาอุ้มร่างเธอขึ้นจากตักอย่างง่ายดาย พริกหวานรีบใช้แขนโอบรอบคอเขาไว้แน่นด้วยความตกใจ "จะ... จะไปไหนคะ"

"ไปที่ที่มัน 'สะดวก' กว่านี้" เขาตอบเสียงพร่า ก่อนจะก้าวเท้ายาวๆ ตรงไปยังห้องนอนของเธอที่เปิดประตูแง้มไว้อยู่

เขาไม่วางเธอลงบนเตียง แต่กลับดันแผ่นหลังบางของเธอให้พิงกับประตูที่เขาเพิ่งใช้เท้าปิดมันลงดัง "คลิก" แล้วประกบจูบลงมาอีกครั้งอย่างดูดดื่ม มือของเขารีบจัดการกับชุดนอนเกะกะของเธออย่างรวดเร็ว สายเดี่ยวเส้นบางถูกปลดลงจากไหล่ ปล่อยให้ชุดทั้งตัวร่วงหล่นลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าของเธอ เผยให้เห็นเรือนร่างขาวผ่องที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดชั้นในลูกไม้สีดำเข้าชุด... ชุดที่เขาเป็นคนเลือกให้เธอเอง

"สวย... สวยที่สุด" เขาพึมพำกับตัวเองขณะผละจูบออกเพื่อชื่นชมภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ

จากนั้น เขาก็คุกเข่าลงตรงหน้าเธอ!

พริกหวานตกใจกับการกระทำที่ไม่คาดฝันนั้น "คุณฟราน... คุณจะทำอะไร"

เขาไม่ตอบ แต่ใช้สายตาโลมเลียไปทั่วเรือนร่างของเธอ ก่อนจะก้มหน้าลงจูบที่หน้าท้องแบนราบของเธอเบาๆ ไล้ริมฝีปากต่ำลงมาเรื่อยๆ... เรื่อยๆ... จนมาหยุดอยู่ที่ขอบกางเกงชั้นในตัวจิ๋ว เขาใช้ฟันขบดึงมันลงอย่างเชื่องช้า เปิดเปลือยความลับที่ซ่อนเร้นของเธอให้ปรากฏแก่สายตา

พริกหวานอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี เธอพยายามจะหนีบขาเข้าหากันแต่ก็ถูกมือแกร่งของเขาจับตรึงไว้

แล้วเขาก็มอบประสบการณ์ที่เธอจะไม่มีวันลืม... ปลายลิ้นร้อนชื้นของเขาสัมผัสเข้ากับจุดที่อ่อนไหวที่สุดของเธอ...

"อ๊าาาา!"

พริกหวานกรีดร้องออกมาอย่างสุดกลั้น ศีรษะเอนพิงไปกับบานประตูอย่างหมดแรง สองมือจิกประตูไว้แน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรงจนเธอแทบขาดใจ นี่มันคือความรู้สึกอะไรกัน... มันทั้งน่าอาย... และทั้ง... รู้สึกดีอย่างเหลือเชื่อ

ฟรานเชสโกราวกับผู้เชี่ยวชาญ เขาทั้งดูดดึง ตวัดปลายลิ้น และขบเม้ม มอบความสุขให้เธออย่างที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน ร่างของพริกหวานสั่นสะท้าน บิดเร่าไปมาอย่างควบคุมไม่ได้ ไม่นานนัก... เธอก็กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง สัมผัสได้ถึงคลื่นความสุขที่ซัดสาดอยู่ในกาย ปลดปล่อยน้ำหวานแห่งความปรารถนาออกมาจนหมดสิ้น

เขาเงยหน้าขึ้นมาเลียริมฝีปากตัวเองอย่างพึงพอใจ มองผลงานของตัวเองที่ทำให้ "เหยื่อ" ของเขาอ่อนระทวยคาที่

เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงอีกครั้ง จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะอุ้มร่างที่อ่อนปวกเปียกของเธอไปวางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา

"ยังไหวอยู่ไหม... ที่รัก" เขากระซิบถามข้างหู

พริกหวานที่ยังคงมึนเมากับรสสวาทที่เพิ่งได้รับ ทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ

"ดี... เพราะของจริง... มันเพิ่งจะเริ่ม"

สิ้นคำพูดนั้น... เขาก็กดร่างลงมาทาบทับ จัดการแยกเรียวขาของเธอออก แล้วจ่อแก่นกายร้อนผ่าวที่แข็งขืนเต็มที่เข้าที่ปากทางแคบที่เปียกชื้นและพร้อมต้อนรับเขาอยู่แล้ว

เขาค่อยๆ กดแก่นกายเข้ามาอย่างเชื่องช้า... ทีละนิด... ทีละนิด...

"อ๊ะ... อื้อ..." ครั้งนี้มันไม่ใช่ความเจ็บปวดเหมือนที่เธอจินตนาการไว้ในวันแรก แต่เป็นความรู้สึกคับแน่นและแปลบประหลาดที่ทำให้เธอต้องจิกผ้าปูที่นอนไว้แน่น

เมื่อเข้ามาจนสุดทาง... เขาก็แช่กายค้างไว้ ให้เธอได้ปรับตัว

"เธอเป็นของฉัน... พริกหวาน" เขากระซิบเสียงแหบพร่า ขณะที่ก้มลงจูบซับเหงื่อที่ขมับของเธอ "เป็นของฉันคนเดียว"

แล้วบทเพลงรักอันร้อนแรงและดูดดื่มก็เริ่มต้นขึ้น... เขาขยับกายเข้าออกอย่างเชื่องช้าแต่หนักหน่วงทุกจังหวะ เสียงครางหวานของพริกหวานและเสียงคำรามในลำคอของเขาดังประสานกันไปทั่วห้อง...