หลังจากที่เขาจูบหญิงสาว เธอก็เริ่มต่อต้านเขาขึ้นมาอีก จนเขาต้องอุ้มเธอพาดบ่าเดินไปยังห้องนอนของตัวเอง และจัดการสั่งสอนคนพูดมากอย่างเธอ
“ฮือ ปล่อยน้ำค้างนะ น้ำค้างไม่อยากทำแบบนั้นแล้ว”
“ถ้าเธอดื้อก็ต้องโดนสั่งสอน”
“น้ำค้างจะไม่ดื้อแล้ว อย่าทำอะไรน้ำค้างเลยนะ” เธอยกมือไหว้อ้อนวอนเขา แต่ทว่าชายหนุ่มกลับอุ้มตัวเธอวางบนที่นอนและใช้มือรูดแพนตี้ออกจากตัวเธอ
“มันสายเกินไปแล้ว เธอทำให้ฉันมีอารมณ์ และยิ่งฉันไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายอาทิตย์ เธอเตรียมรับศึกได้เลย”
“ไม่นะ” ตอนนี้ร่างกายเธออ่อนล้าเหลือเกิน ความน้อยใจต่างๆ มันตีเข้ามาในสมองและความรู้สึกของเธอ เธอจะต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่กัน
“น้ำค้าง เธอผอมเกินไปหรือเปล่า” เขาใช้มือลูบไล้ตามตัวเธอ เมื่อเขาสัมผัสก็รู้สึกว่าตัวเธอไม่เหมือนเมื่อก่อน หรือเป็นเพราะว่าเธอเรียนหนักเกินไป หรือเป็นเพราะเธอชอบดื้อไม่ยอมกินข้าวกินปลาในช่วงที่ผ่านมา
“วันนี
