ตั้งแต่วันนั้นที่เธอบอกเขาว่าต้องทำวิจัย เขาก็ไม่รบกวนเธออีกเลย มีแต่เข้ามาดูเธอบ้างเป็นบางครั้ง และไปส่งเธอไปเรียนบางครั้งเช่นเดียวกัน แต่ถ้าวันไหนเขาไม่ได้ไปก็จะมีคนขับรถคอยไปรับไปส่ง แท้จริงแล้วเธอสามารถเดินทางไปเรียนคนดียวได้ แต่เขาไม่ยอมและให้คนคอยไปรับและส่งเธอตลอด
“น้ำค้าง ทางนี้ๆๆ” เอวายืนเรียกเธออยู่ใต้ตึกของคณะ
หญิงสาวที่รีบวิ่งและหอบของพะรุงพะรังก็รีบวิ่งเข้ามาหาเพื่อนของเธอ
“เร็วๆ เดี๋ยวไม่ทันพรีเซนต์จบหรอก ทำไมวันนี้แกถึงมาสายขนาดนี้”
“ฉันตื่นสายน่ะสิ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีสามกว่าแล้ว วิจัยของฉันเกือบไม่เสร็จทันเวลา”
“เกือบไปแล้ว งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวอาจารย์ล็อคห้อง”
“โอเคๆ” ทั้งสองพูดจบก็รีบพากันไปพรีเซนต์วิจัยเรียนจบในวันสุดท้ายของเทอมทันที
ทั้งสองนั่งอยู่ในห้องเรียนทั้งวันจนปาเข้าไปเกือบเย็น ก่อนจะเดินออกมาจากห้องเรียนด้วยความโล่งใจ
“เย้ ในที่สุดก็เสร
