“ก็จะใครอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่ตาบ้านั่น” เธอกรนด่าเขาออกมา
“ยัยน้ำค้าง แล้วตามตัวของเธอก็มีแต่รอยเต็มไปหมด” เอวามองดูเพื่อนด้วยความเหนื่อยใจ และแอบตกใจในเวลาเดียวกัน เจ้าหนี้ของพ่อน้ำค้างหื่นขนาดนี้เชียวหรือ
“ยัยเอวา แกต้องช่วยฉันออกจากวงจรแบบนี้ที”
“ฉันก็พยายามช่วยอยู่ไง”
“ฮืออออ ช่วยด้วย”
“ฮึบไว้ห้ามร้อง เธอห้ามร้องเด็ดขาด ยัยน้ำค้าง” เอวารีบพูดดักออกมา หากเธอร้องไห้จนตาบวมมีหวังงานหารายได้เสริมของเพื่อนได้จบลงแน่
“อึก จะทำยังไงดี”
“แกต้องตั้งสติ แล้วต้องใจเย็นๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ นะ” เอวาพยายามปลอบประโลมเพื่อนของตน
“...”
“ดี ดีมาก ใจเย็นๆ งานเสริมบ่ายนี้แกต้องใช้หน้าตา ห้ามร้องไห้เด็ดขาด”
“อืออ ฉันพยายามอยู่”
“แล้วรอยตามตัวนี่ฉันจะเอาไงดีเนี้ยะ” เอวามองตามตัวของหญิงสาวก็แสดงสีหน้ากังวลออกมาได้อย่างชัดเจน
หลังจากเลิกคลาสเรียน ทั้งสองก็พากันเดินทางมายังบริษัทแห่งหนึ่งภายในตึกที่มีช
