ตอนที่ 8 การกลับมา
1321 Words
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป..
เธอนอนซมอยู่ภายในห้องเป็นเวลาหลายวัน หลังจากวันนั้นที่เขาพูดทิ้งท้ายเอาไว้ เธอก็ไม่เคยเจอหน้าเขาอีกเลย ตอนนี้ร่างกายเธอรู้สึกดีขึ้นมากแล้วล่ะ เธอนั่งมองดูท้องฟ้าที่หน้าระเบียงอย่างเหม่อลอยคิดถึงแม่และพ่อของเธอ
‘พ่อของเธอจะมาไถ่ตัวเธอเมื่อไหร่กันนะ’ เมื่อนึกแล้วก็รู้สึกเศร้า เธอปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ และเดินลงไปยังด้านล่าง เพื่อช่วยแม่ครัวที่ในบ้านทำอาหารเย็น เพื่อลดความคิดฟุ้งซ่านทันที
“มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ ป้านิ่ม” เธอถามแม่บ้านที่มีอายุออกไป
“ไม่แล้วล่ะ ป้าทำเสร็จแล้ว ถ้าหนูอยากทำ ก็ไปจัดโต๊ะอาหารก็ได้จ้ะ อีกไม่นานเจ้านายก็จะมาแล้ว”
“เขามาวันนี้เหรอคะ??”
“ใช่จ้ะ เห็นลูกน้องบอกป้ามาอย่างนั้น”
เธอได้ยินแว่วๆ ว่าเขาบินไปที่ฮ่องกง แต่ไม่คิดว่าจะกลับมาไวขนาดนี้ เธอยังไม่อยากจะเผชิญหน้ากับเขาเลย
“เห้อ เธอต้องอดทนนะ น้ำค้าง เดี๋ยวอีกไม่นานพ่อของเธอก็จะหาเงินมาใช้หนี้เขาแล้ว” หญิงสาวพูดปลอบใจตัวเองออกไป ก่อนที่จะเดินไปจัดโต๊ะ เตรียมอาหารให้กับเขา
ไม่นานรถเก๋งคันหรูก็มาจอดยังหน้าคฤหาสน์ ขายาวๆก้าวลงจากรถอย่างมีสง่า ซึ่งเธอไม่ต้องเดาเลยว่าเขาเป็นใคร
เธอสูดลมหายใจลึกๆ และรีบเดินเข้าไปเรียงแถวต้อนรับพร้อมกับเหล่าแม่บ้าน เขาเดินเข้ามาก็ชายตามองเธอ ก่อนจะโยนเสื้อคลุมมาที่ใบหน้าเธอจนเธอเกือบจะรับมันเอาไว้ไม่ทัน
“หึ” เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะเดินผ่านหน้าเธอไป
เขานั่งลงยังโต๊ะอาหาร ก่อนจะมีแม่บ้านคอนตักข้าวใส่จานให้เขา
“ทำไมมีแค่จานของฉัน” คาลอสถามออกมา
“ปกติเจ้านายทานคนเดียวไม่ใช่หรือคะ” ป้านิ่มถามออกมา
“เตรียมให้เธออีกหนึ่งที่ ต่อไปนี้ยัยนี่ต้องตื่นมาทานอาหารกับผมทุกเช้า และทุกเย็น”
“แต่ฉันไม่อยากทานกับคุณ” เธอพูดเสียงแข็งออกไป
“เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธฉัน ตราบใดที่พ่อของเธอยังหาเงินมาใช้หนี้ให้ฉันไม่ได้”
“ค่ะ ฉันจะทำตามคำสั่งของคุณ” หญิงสาวพูดจบก็ถูกสายตาที่ดุดันมองจ้องมองที่เธอ สั่งให้เธอนั่งลง
ก่อนที่แม่บ้านอีกคนจะรีบหยิบจานในห้องครัวมาเพิ่มในเธอ
ทั้งสองนั่งกินข้าวกันเงียบๆ โดยไม่มีใครพูดจาออกมาเลยแม้แต่คำเดียว ทำให้หญิงสาวนั้นรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
เมื่อกินข้าวเสร็จอาหารตรงหน้าก็ถูกเคลียร์ไปจนสะอาดภายในเวลาอันรวดเร็ว เพราะเจ้านายของเขาชอบความสะอาดและการทำงานของทุกคนต้องมีไม่ข้อบกพร่อง
“เธอเลิกกับไอ้หมอนั้นแล้วยัง”
“ยะ ยัง”
“ทำไม??”
“ก็ฉันป่วยไปไหนไม่ได้ และก็ไม่มีมือถือด้วย ของใช้ติดตัวฉันทั้งหมดก็ไม่ได้เอามาจากบ้าน”
“...”
“ฉันขอกลับบ้านไปเอาของใช้ที่จำเป็นหน่อยได้ไหม” น้ำค้างพูดออกมา
“ไม่จำเป็น ของพวกนั้นทิ้งไปซะ ฉันจะให้คนซื้อมาให้ใหม่”
“แต่ว่า..”
"ไม่มีแต่ วันนี้ฉันเหนื่อย เธอต้องช่วยฉันผ่อนคลาย หน้าที่ตอนนี้ของเธอคือต้องไปเตรียมน้ำอุ่นให้ฉันอาบซะ”
หญิงสาวกรอกสายตาไปมา ก่อนที่จะเดินตามเขาเข้าไปยังในห้อง ก็พบว่าเขาถอดเสื้อออกเผยเห็นแผ่นหลังของเขาที่บ่งบอกว่าดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ตอนนี้เขายืนสูบบุหรี่อยู่หน้าระเบียง เธอเห็นดังนั้นจึงเดินเลี่ยงเข้าไปยังห้องอาบของเขาและเตรียมน้ำอุ่นให้เขาอาบ
“น้ำเตรียมเสร็จแล้วค่ะ” เธอเดินออกไปบอกเขาในขณะที่เขานั่งอยู่หน้าระเบียง
“อืม”
“หมดหน้าที่ของฉันแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ”
“เธอยังไปไหนไม่ได้”
“แต่ฉันเตรียมน้ำอุ่นให้แล้ว จะเอาอะไรอีก”
“ตรงนั้นของเธอหายดีแล้วยัง” เมื่อเธอได้ยินคำถามที่ถามเข้ามาก็ทำให้เธอหน้าแดงขึ้นมาทันที เขาทำไมกล้าถามเรื่องแบบนี้หน้าตาเฉยได้ยังไงกันนะ
“คะ คือ ยังค่ะ”
“เธอกำลังโกหกฉัน”
“ฉันเปล่า”
“ถ้าฉันรู้ว่าเธอโกหก เธอเจอดีแน่ ไปถอดเสื้อผ้าออกแล้วอาบน้ำกับฉัน” เขาพูดจบก็เดินเข้าในห้องน้ำทันที โดยไม่รู้เลยว่าคำสั่งเมื่อครู่ทำให้เธอนั้นหัวใจเต้นแรงขนาดไหน
“คนเอาแต่ใจ คิดว่ารวยแล้วจะทำอะไรก็ได้อย่างนั้นหรือ” เธอบ่นพึมพำก่อนจะกระทืบส้นเท้าแรงๆ เดินตามเขาเข้าไป
เมื่อเข้าไปในห้องน้ำเธอก็พบว่าเขานอนรอเธออยู่ในอ่างอาบน้ำวนขนาดใหญ่เรียบร้อยแล้ว
“จะยืนบื้ออยู่ทำไม ถอดเสื้อผ้าของเธอออกสิ”
“แต่ฉันยังไม่พร้อม”
“เธอไม่มีสิทธิ์พูดคำนี้ ฉันอยากเอาเธอตอนไหน เธอก็เตรียมพร้อมรับมือกับฉันให้ได้ทุกที่ ถอดมันซะ อย่าให้ฉันต้องพูดอีกครั้ง ไม่งั้นเธอเจ็บตัวแน่”
เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อลดอาการประหม่าของตัวเอง ก่อนที่จะค่อยถอดเสื้อผ้าของเธอจนหมด ทำให้ชายหนุ่มมองดูเธออย่างไม่ละสายตา ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพอใจ เขาหยิบบุหรี่ราคาแพงอีกมวนขึ้นมาจุดไฟ พร้อมกับอัดมันเข้าไปในปอด เมื่อหญิงสาวได้กลิ่นบุหรี่ใกล้เธอก็ไอออกมาทันที
“แค่กๆ!!!”
“เข้ามาหาฉัน” หญิงสาวก้าวเท้าของตัวเองลงไปในอ่างอย่างช้าๆ ก่อนที่จะค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งลงไปในน้ำ
“มานั่งบนตักฉัน”
“แค่กๆ” หญิงสาวได้ยินก็ทำตามคำสั่งของเขา และตอนนี้เธอก็สัมผัสได้ว่าภายในน้ำแก่นกายของเขากำลังพองโตขึ้นจนมันถูมาถูกที่บริเวณขาของเธอ
“อ๊ะ” เธอออกอุทานออกมาเบาๆ
“อย่าทำเหมือนไม่เคย ยัยคุณหนูตกอับ กอดคอฉัน”
หมับ!! หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย และตอนนี้เธออยู่ใกล้เขาจนใบหน้าของเธอกับเขาแทบจะชนกัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะดูดบุหรี่เข้าเต็มปวดและดึงใบหน้าเธอเข้ามาจูบก่อนจะพ่นควันเข้าไปในโพรงปากของเธอ
“แค่กๆ!! แค่กๆ!! ตุบตับ ตุบตับ อื้อ คนเลว” เธอพยายามดิ้นมองหาอากาศโกยเข้าไปในปอดเพื่อหายใจ แต่ทว่าเขาก็ยังไม่ยอมหยุดสูบบุหรี่อีกหลายครั้งและอัดเข้าโพรงปากเธออีกสองสามครั้งจนใบหน้าเธอแดงออกมา
“ฉันหายใจไม่ออก”
“จำเอาไว้ต่อไปอย่าทำตัวชักช้า ไม่งั้นโดนดีแน่”
“เฮือกก คนเลว”
“จับมันที่อยู่ในน้ำดันเข้าไปในตัวของเธอซะ” สิ่งที่เขาพูดเธอก็เข้าใจความหมายได้ทันทีว่ามันหมายถึงอะไร
“แต่ฉันทำไม่เป็น”
“จับมันเข้าไปในร่องของเธอ แล้วฉันจะสอน”
“...”
“ทำสิ เธออยากโดนแบบเมื่อกี้อีกหรือไง” เขาพูดพร้อมจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจเท่านั้น เมื่อเธอเห็นแววตาของเขาก็จำใจใช้มือนุ่มๆ ของเธอจับแก่นกายของเขาที่กำลังพองโตอยู่ในน้ำมาจ่อที่กลีบกุหลาบของเธอ ก่อนจะค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งทับมันลงไป
“อื้มมม” คาลอสครางออกมาในลำคอเบาๆ พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“อ่าส์ ฉันเจ็บ”
“นั่นมันเรื่องของเธอ”
- Writer
