POSSESSIVE MASTER (TAGALOG SPG/R18+)

Chapter 15

"Sir Magnus?" Kumakatok si Carlos sa aking pintuan pagkatapos kong lumabas mula sa banyo.

Inayos ko muna ang aking buhok bago siya pinagbuksan. Bumungad sa akin ang nag-aalala niyang mukha.

"Sir Magnus! Nawawala si Ella!" sabi niya. Napatingin ako sa nakatiwangwang na pintuan sa likod niya kung saan ang kwarto ni Ella bagaman magkatapatan lang kaming dalawa. "Pagdaan ko rito, nakita kong bukas na bukas ang pintuan niya at wala siya sa loob! Mukhang kanina pa siya nawawala. Baka kung saan na napunta!"

Pinanood ko siyang mag-alala ng husto at napakrus ng braso habang sumandal sa pintuan. "Bakit ka ba sobrang nag-aalala sa kanya?"

"Ha?" Napahinto siya at naguluhan. "Eh, Sir Magnus, wala ba kayong gagawin? Hinalughog ko na ang kwarto niya, pero wala talaga siya!"

"Hmm?" Napaisip ako at napaseryoso. "Hindi ba't sa ibabang palapag ang kwarto mo? Kaya bakit ka rito dumadaan?"

Mas nalukot ang mukha niya. "Anong sinasabi niyo, Sir? Hindi ba’t ako ang inatasan niyong magbantay sa bawat kilos ni Ella?"

"Oh, iyon lang ba?" Pinaningkitan ko siya ng mga mata. "Gusto mo ba siya?"

"Ano?!" Namula ang mukha niya sa inis. "Sir Magnus, naririnig mo ba sarili mo? Para ko na nga iyong nakababatang kapatid! Hindi naman ako pedo gaya niyo!"

“Pedo?” Napaasik ako. "I’m sure nasa early twenties na siya, at pareho pa lang tayong nasa trenta, hindi ba?"

"Gano’n pa man, mas matanda pa rin tayo sa kanya ng who knows kung ilang taon! Hindi ba’t masagwang tingnan?"

Nagsalubong ang kilay ko. "That’s an old thought you got there, Carlos. Ngayon, walang hadlang sa estado ng buhay, kasarian, o edad."

"Kung gano’n, gusto mo si Ella, Sir Magnus?" tanong niya na para bang binaliktad ang posisyon naming dalawa.

Nginisihan ko siya ng sarkastiko. "Huwag mong ibalik ang tanong sa akin. Kung gusto ko man siya, it’s only because I never had a plaything before in my entire life."

He looked concerned. “Wala ka hong pinagkaiba sa kuya mo, tsk! T'saka isa pa, tingin ko na talaga kay Ella ay nakababatang kapatid dahil ako ang nagbabantay at nag-aalaga sa kanya sa mansyon."

Mas lalong hindi ko nagustuhan ang palusot niya. Nagbabantay? Nag-aalaga? Napatiim-bagang ako. “Hey, what do you mean by that? Do you have anything to do with Ella?”

“Huh?”

“And what do you take me for? Hindi ba ako ang nag-aalaga sa kanya dahil sa akin naman galing lahat-lahat ng meron siya? And! Ako ang nagbabantay sa kanya. You don’t know how kind I am to even let her sleep in my room just because she’s going paranoid!"

"Huhh??" mas nalito siya. Nang maproseso ang sinabi ko ay walang anu-ano’y tinulak ako para tumabi at saka siya pumasok sa loob.

Nahinto siya sa harap ng kama, kung saan mahimbing na natutulog si Ella. Nakatakip ang buo nitong katawan ng makapal na puting kumot at tanging ang ulo lang niya ang nakalabas na natatabunan pa ng kanyang buhok.

"What are you looking at?" iritado kong tanong kay Carlos.

“So nandito pala siya…” parang nakahinga siya ng maluwag. Matapos ay kaagad niya akong pinalakpakan na animo’y proud sa ginawa ko. "Congratulations, Sir Magnus! Alam kong ayaw na ayaw mong may ibang tao sa kwarto mo, pero para makita ‘to?" Umasta siyang maluluha subalit maya-maya’y nabura ang emosyon niya. "Sandali nga? Bakit naman siya pumunta sa inyo at anong na-pa-paranoid siya? Wala naman siguro kayong ginawang masama sa kanya para mabalot siya sa kumot ng ganyan, ano? Hindi naman siya patay at duguan sa loob ng kumot na ‘yan, ano?"

Napasingkit ako ng mga mata. "Ano bang sinasabi mo? Kumpleto ang buto’t laman-loob niyan kahit tingnan mo pa!"

"Hm?" Nagdududa siyang naglakad patungo sa kinaroroonan ni Ella at bago ko pa iyon mapagtanto ay akma na niyang bubuksan ang kumot.

"What the hell do you think you’re doing, Carlos?! Stop right there! The f**k?!" Napasigaw ako sa kanya at halos mapatalon siya sa kinatatayuan.

"A-Ano ba? Ang akala ko ba wala kang masamang ginawa sa kanya!"

"That’s not it!!" Kaagad akong naglakad para kaladkarin siya palabas ng kwarto.

Her body can only be seen by me! Dahil walang pang-ibabang saplot si Ella at tanging ang oversized t-shirt ko lang ang suot-suot niya ngayon.

"Kung gano’n may ginawa kayo sa kanya, ano?" Nabibigla niyang sabi habang nakatayo nang muli sa labas ng pintuan habang hinaharang ko ang sarili roon sakaling pumasok muli siya. "Baka naman gusto niyong maghinay-hinay sa katawan ni Ella?"

"Siya nga itong nang-aakit sa akin! And it's none of your business!" singhal ko at napabuntong-hininga. "Ngayong alam mo nang nandito siya at hindi nawawala, bumalik ka na sa sarili mong kwarto!"

Nagpakawala rin siya ng malalim na hininga. "Kung gano’n, tawagan niyo na lang ako kung kakailanganin niyo ako, Sir Magnus. Mauuna na ako."

Pinanood ko siyang maglakad palayo bago sinarado ang pinto at muling pumasok sa loob. Napaupo ako sa kabilang gilid ng kama at napaisip habang tinitingnan ang nahihimbing na si Ella.

Should I just fire Carlos and send him away to the deserted island? He has worked for me for eight years, but… he almost sees Ella naked.

Napasandal ako sa kama at inayos ang magulong buhok ni Ella. As long as she’s of use to me, I could even treat her like a jewel.

I’m only like this because I’m satisfied with her. Once she no longer has her own use, I can set her aside. And it was only the fact of what will happen, especially that I still want Hazel back so badly.

Ella, for me, is just like a plaything when my desires arise and an antidote for me to not grieve over Hazel's abandonment. I realized long before that Hazel was the one who gave me Ella, so it was only right to treasure her for a little bit of time.

"Mmm…" Ungol niya habang dahan-dahang bumubukas ang mga mata. Mukhang naistorbo ko ang tulog niya. "Master?"

"You still have three hours before dinner, continue resting." Huminto ako sa paghaplos ng kanyang ulo, ngunit agad niyang hinawakan ang aking pulso gamit ang mainit niyang palad, na ikinagulat ko ng kaunti. "Why?"

"Bebenta niyo po ba ako, Master?" Namumugto ang kanyang mga mata dahil kakagising lang.

"Again with this matter!" napabulalas ako at napabuntong hininga. Binawi ko ang pulso ko para pitikin ang noo niya na kina-aray naman niya. "Isa pang sabi mo, bebenta talaga kita."

"Huwag po..." tinikom niya agad ang bibig at tinago pa ito sa kumot kaya’t ang mga mata na lang niya ang nakalabas at nagpapaamong nakatingala sa akin.

"Gusto mo ibenta kita sa matandang lalaki? Marami akong kakilala na mga matatandang nasa edad sixty na at mahihilig sa tipo mo."

"P-Po?" Bahagya niyang binangon ang ulo niya. "M-Matanda? Sixty?"

"That's right." Napangisi ako. "Sila 'yung madalas gumamit ng mga s*x toys, alam mo ba? Papasuin ka nila gamit ang kandila, habang nakagapos ang buong katawan mo---"

"’Wag po!" tuluyan siyang napabangon at tinakpan ang bibig ko. "Ayaw kong ma-torture, Master!"

Hinawakan ko ang kamay niya sa aking bibig at marahang kinagat ang pinakamaliit niyang daliri. "Except what you feel is not pain but pleasure."

Mapang-akit ko siyang tiningnan habang lumalaki ang ngisi ko sa labi. She looked stunned and nervous, while her eyes became more teary, as if they were about to cry. "And knowing you? You often act as if you don’t like being dominated, but once you feel pleasure, you’re giving in and becoming submissive to your master." Dinilaan ko ang mga daliri niyang ngayon ay naging malamig, marahil dahil sa tensyon.

Nagulat siya. "H-hindi… ‘yun totoo." napaiwas siya ng tingin at nakuyom ang mga daliri niyang hawak ko.

"Welp! Since gising ka na, agahan na lang natin ang dinner." Binitawan ko ang kamay niya at tumayo. "It’s only six p.m. but I bet you’re hungry. Tumayo ka na’t magbihis."

"Yes," Kaagad siyang sumunod, subalit tumayo siya nang walang kamalay-malay na wala siyang saplot ang pang-ibaba ay sumilip ang kanyang perlas.

Napatawa ako nang makita iyon at nagulat naman siyang napahablot sa kumot para mabilis itong takpan. May nanlalaking mga mata siyang nagtatanong sa akin.

"N-Nasaan po ang pajama ko?"

Napakrus ako ng mga braso. "Kinailangan kong hubarin ang mga pajama mo dahil una, nabasa ang t-shirt mo sa basa mong buhok, at pangalawa, nabasa ang pants mo nang labasan ka."

Bahagya pa siyang natigilan at hindi nakatugon. Subalit hindi nakatakas sa paningin ko ang biglaang pamumula ng magkabilaan niyang tainga.

How can she still be shy after all she has done in front of me? Nakakatuwa talaga siya, though she doesn't make any sense at all.

"Go back to your room," utos ko at tinuro ang pintuan.

"Um… meron ka pa po bang extra pajama pang-ibaba?" nahihiya niyang tanong.

Sandali akong hindi sumagot at pinigilan ang mapatawa. "Bakit hindi mo na lang tawirin ang kuwarto mo nang nakahubo?"

"P-Po?" Nagugulat niya akong tiningnan.

Pinilit kong mapaseryoso. "Magkatapat lang naman ang kwarto natin. Ilang takbo mo lang mararating mo na."

"P-Pero… P-Paano ‘yun..." Bumaba ang paningin niya sa kanyang katawan. "Hindi ko kaya… paano kung may makakita?"

"Just go, I command you," tuluyan kong binura ang emosyon ko at tinuro ang pintuan.

"Huwag naman po, Master."

"Why not? Consider this as your punishment for disturbing my rest and accusing me of selling you."

She was stunned and trembled for a bit. While I wonder if she’ll really follow what I just said, tinitigan niya pa ako ng ilang sandali na para bang inuusisa kung nagbibiro ba ako. Nang makita ang naninindigan kong tingin ay napuno ng pangamba ang reaksyon niya.

"Go on, bitawan mo na ang kumot, at simulan mo na ang pagtakbo patungo sa kwarto mo."

Nag-aalinlangan man ay mukhang wala na siyang ibang pagpipilian kundi ang sumunod sa aking inuutos. Kinurot ko pa ang tagiliran ko para pigilan ang mapabulalas ng tawa nang bitawan niya nga ang kumot.

Ngumuso ako para pigilan ang pagtaas ng magkabilang sulok ng aking labi. Nagsimula siyang maglakad ng dahan-dahan patungo sa pintuan at sinundan ko naman siya.

Bumaba ang paningin ko sa makinis at maputi niyang legs. Nang makalapit ako ay hindi ko napigilan ang sarili kong tampalin ang pwet niyang iyon gamit ang isa kong palad.

"Ah!" Napadaing siya at nagugulat siyang napalingon sa akin.

"Hurry up." Hindi ako nagpakita ng emosyon subalit ang dibdib ko ay hindi na yata maitago ang nararamdaman.

"Opo," bagsak ang balikat niyang humarap muli at naglakad patungo sa pintuan.

Nang mabuksan ang pintuan ay sumilip muna siya sa kaliwa’t kanan ng paligid bago muling lumingon sa akin.

"Babalik agad ako, Master." Yumuko siya bago halos liparin ang pagitan ng kwarto namin. May ngiti siyang tagumpay bago ako sinaraduhan ng kanyang pintuan.

Pagkasara ng pintuan, hindi ko na napigilan ang aking pagtawa at malakas akong napahalakhak hanggang sa sumakit ang aking panga.