สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง! (3P)

EP 2 อยู่ในสายตา

สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง!

NC20+ (3P)

EP 2

อยู่ในสายตา

..................................

สองแฝดดำเนินชีวิตไปตามปกติเหมือนเคย แฝดพี่ที่กังวลเกี่ยวกับมินตราว่าจะมาทำตัวงี่เง่าเรียกร้องเรื่องเวอร์จิ้นที่เสียให้เขาไปก็ต้องโล่งใจ เพราะนอกจากเธอจะไม่มาตอแยอะไรเขาแล้ว เธอยังทำเหมือนคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักกันอีกต่างห่าง ทุกครั้งที่บังเอิญเจอกันอย่างไม่คาดคิด เช่นในร้านกาแฟ หรือ ตามทางเดินตึกเรียน หากเผลอสบตากันเธอก็จะค่อย ๆ เบนสายตาไปทางอื่นอย่างเนียน ๆ ด้วยท่าทางสงบนิ่ง ทำราวกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันจริง ๆ มาก่อน จนบางครั้งสองแฝดยังเผลอคิดว่าหญิงสาวอาจจะมีฝาแฝดเหมือนกันก็ได้ เพราะเธอช่างทำตัวเหมือนคนไม่รู้จักกันได้แนบเนียนเหลือเกิน

และทั้ง ๆ ที่ควรจะวางใจได้แล้ว แต่ทว่าไม่รู้ทำไมแฝดพี่ถึงได้รู้สึกสังหรณ์ใจแปลก ๆ แถมช่วงนี้ยังบังเอิญเจอกับมินตราบ่อยเหลือเกิน เดี๋ยวนี้เธอมักจะมาอยู่ในสายตาของเขาบ่อยครั้ง มองไปทางไหนก็เจอ จนบางครั้งเขาก็แอบคิดเล่น ๆ ว่ามันเป็นแผนของเธอหรือเปล่าที่เอาตัวเองเข้ามาอยู่ในสายตาเขาเพื่อเรียกร้องความสนใจ

@ห้องเรียนตึกวิศวะ

ห้องเรียนรวมขนาดใหญ่ที่เอาไว้ใช้ในยามที่วิชาเรียนนั้น ๆ มีผู้เข้าเรียนเป็นจำนวนมากจากหลายคณะมาร่วมกัน สามารถจุนักศึกษาได้หลายร้อยคน แอร์ในห้องถูกเปิดจนเย็นฉ่ำ พร้อมกับจอโปรเจคเตอร์อันใหญ่กลางห้องให้ความรู้สึกคล้าย ๆ กับโรงหนังกลาย ๆ โดยวันนี้สองแฝด และ เพื่อน ๆ ของเขาเลือกที่จะนั่งอยู่แถวกลาง ๆ ห้อง ไม่ใกล้ และ ไม่ไกลเกินไป

"เฮีย วันนี้สาว ๆ การบินจะมาเรียนรวมกับเราแหละ" เสียงของน้องชายฝาแฝดดังขึ้น เรียกความสนใจจากพี่ชายฝาแฝดที่กำลังนั่งไถโทรศัพท์เล่นให้หันไปมอง

"แล้ว?" แฝดพี่เลิกคิ้วถามน้องชายราวกับจะถามว่าแล้วทำไม ก่อนจะใช้นิ้วดันแว่นสายตาราคาแพงของตนเองขึ้นเล็กน้อย

"ก็น้องมินคนสวยก็อาจจะมาเรียนด้วยไง" แฝดน้องเอ่ย ก่อนจะยักคิ้วหลิ่วตาให้พี่ชายตนอย่างกวน ๆ

"นี่มึงยังไม่เลิกเวิ่นเว้ออีกหรอ กูคิดว่ามึงเลิกเห่อไปตั้งนานแล้วนะ" แฝดพี่เอ่ยก่อนจะส่ายหน้าไปมาด้วยความเหนื่อยหน่ายใจที่น้องชายที่ปกติขี้เบื่อเอาแต่พูดถึงใครบางคนที่เคยวันไนท์ด้วยไม่หยุดปาก ทั้ง ๆ ที่เรื่องก็ผ่านมาพักใหญ่แล้ว จากตอนแรกที่เขากังวลเรื่องหญิงสาวว่าจะเป็นคนช่างตื๊อ ตอนนี้เขากลับกังวลในความวอแวของน้องชายฝาแฝดตัวเองมากกว่าแล้ว

"ก็กูชอบอะเฮีย"

"กูรู้ว่ามึงก็ชอบ นั่นสเปคเราเลยนะเว้ย"

"...................." แฝดพี่นิ่งไปทันทีที่ได้ฟัง ซึ่งเป็นเรื่องจริงที่มินตราตรงสเปคของเขากับน้องชายทุกอย่าง ทั้งใบหน้าที่สวยหวานซ่อนเปรี้ยว ริมฝีปากอวบอิ่มอมชมพู หน้าอกนุ่มนิ่มคัพซีไร้ซิลิโคน และ ทรวดทรงองค์ เอว ที่โค้งมนเรียกสายตาให้หันมองทุกครั้ง ซึ่งไม่ปฏิเสธว่าทุกอย่างของเธอมันช่างกระตุ้นความเป็นชายของเขาให้แข็งตึงเสียเหลือเกิน แต่ทว่าเขาก็ต้องรักษากฎ เพราะไม่อยากเผชิญกับปัญหายุ่งยากใจอีกแล้ว ถึงแม้จะอยากจับเธอกดกับเตียงแล้วทำให้เธอร้องครวญครางส่งเสียงหวาน ๆ ออกมาอีกแค่ไหนก็ตาม

"ไอ้เฮีย!"

"ตะโกนทำเ.....ี้ยอะไร (╰_╯) " แฝดพี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดที่จู่ ๆ น้องชายก็เรียกเขาเสียงดัง

"ก็มึงเอาแต่เหม่ออะ"

"ทำไม.....คิดถึงสาวที่ไหนอยู่หรอ (￢‿￢メ) " แฝดน้องทำเป็นหรี่ตามองพี่ชายอย่าล้อเลียน

"เงียบปากไป เดี๋ยวคลาสก็จะเริ่มแล้ว (╰_╯) " แฝดพี่เอ็ดแฝดน้องที่เอาแต่ทำตัวปัญญาอ่อนของตัวเอง

"เออนั่นดิ คลาสจะเริ่มแล้วแต่ยังไม่เห็นน้องมินคนสวยเลย" แฝดน้องพึมพำในขณะกวาดตาไปรอบ ๆ ห้อง เพื่อมองหาร่างเล็กของใครบางคนท่ามกลางเหล่าสาว ๆ การบินที่กำลังทยอยเข้ามาในห้อง

"อุ้ย! นั่นสองแฝดคนดังคณะวิศวะนี่" เหล่าสาว ๆ ซุบซิบกันด้วยท่าทางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทันทีที่เหลือบมาเห็นสองแฝดที่นังอยู่แถวกลางห้อง

"พวกเราไปนั่งด้านหน้าพี่เขากันเถอะ" สาว ๆ เอ่ย ก่อนจะรีบพากันไปนั่งที่แถวด้านหน้าของรุ่นพี่ต่างคณะคนดังของมหาลัย

" (^_^) " แฝดน้องยิ้มให้สาว ๆ ที่เอาแต่ลอบมองเขาด้วยท่าทางเขินอายอย่างเป็นมิตรตามประสาหนุ่มเจ้าชู้ แต่ทว่าแฝดพี่ก็ยังคงเอาแต่ทำหน้าเรียบนิ่งราวกับเบื่อหน่ายเหมือนเช่นเคย

"กรี๊ดดด (-//////-) " สาว ๆ ส่งเสียงวี้ดว้ายกันเบา ๆ ด้วยความเขินอาย

ตึก ตึก ตึก.....

เสียงส้นสูงของใครบางคนดังขึ้น ซึ่งเหมือนกับมีอะไรบางอย่างก็ไม่รู้เรียกให้แฝดพี่ผู้ที่เอาแต่สนใจโทรศัพท์ของตนให้ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามอง

ตึก ตึก ตึก.....

เจ้าของเสียงรองเท้าค่อย ๆ เหยียบย่ำลงบันไดทีละก้าวอย่างเชื่องช้า และ ระมัดระวัง หูของแฝดพี่ที่ก่อนหน้านี้ได้ยินแต่เสียงอื้ออึงของผู้คนจู่ ๆ ก็ค่อย ๆ เงียบลง และ ได้ยินเพียงเสียงของรองเท้าส้นสูง ดวงตาคมจดจ้องไปที่ใบหน้าหวานซ่อนเปรี้ยวราวกับไม่อาจละสายตา เส้นผมสีดำขลับสุขภาพดีที่หยักศกเป็นลอนสวยพลิ้วไหวไปมา หน้าอกคัพซีแสนนุ่มนิ่มที่เคยได้เชยชมเด้งขึ้นลงเบา ๆ เขาคงจะเสียสติไปแล้วที่เห็นทุกอย่างราวกับเป็นภาพสโลว์

"มิน"

"เราไปนั่งแถวหน้าสุดกันดีกว่าครับ (^_^) " เสียงชายหนุ่มดังขึ้น ก่อนที่หญิงสาวจะคลี่รอยยิ้มอ่อนหวานออกมา และ เดินไปนั่งด้านหน้าสุด โดยไม่ได้หันมามองเลยว่าใครกำลังมองตามหลังตัวเองไปจนสุดสายตา และ เอาแต่จดจ้องแผ่นหลังเธออยู่แบบนั้น

..................................

เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์

= กำลังใจ(◕‿