EP 4 เกียร์คู่ NC 20+

1688 Words

*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม* ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ *เตือนแล้วน๊า* ........................................ สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง! NC20+ (3P) EP 4 เกียร์คู่ NC 20+ .................................. 21.30 น. @สถานบันเทิงย่านใจกลางเมือง " (^_^) " ท่ามกลางผีเสื้อราตรีแสนสวยเซ็กซี่ที่กำลังโยกร่างกายไปตามทำนองเพลงที่แสนตื่นเต้นเร้าใจและส่งสายตาเชิญชวนมาให้สองแฝดที่กำลังนั่งจิบเครื่องดื่มดีกรีแรงกับเพื่อน ๆ แต่ทว่าสายตาของแฝดน้องกลับจับจ้องไปยังร่างเล็กของมินตราที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อน ๆ ของเธออยู่อีกโซนของผับ ถึงแม้เธอจะเอาแต่หลบสายตาเขาอยู่ตลอด แต่ทว่าเขาก็ยังไม่ยอมแพ้ ทั้ง ๆ ที่ถูกเธอปฏิเสธไปแล้ว แต่ทว่าเขากลับอยากดื้อดึงให้ถึงที่สุดจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ "....................." แฝดผู้พี่ได้แต่มองน้องชายตัวเองที่กำลังมองมินตราด้วยแววตาวาววับ เขารู้สึกว่าครั้งนี้น้องชายไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ และนิสัยที่อยากได้อะไร แล้วต้องเอาให้ได้ดังใจของน้องชายก็มักจะทำให้เขาปวดหัวอยู่เสมอซึ่งไม่รู้ว่าครั้งนี้น้องชายจะก่อเรื่องอะไรอีกบ้าง 23.30 น. "หายไปไหนของมัน" แฝดพี่พึมพำ เมื่อเห็นว่าน้องชายที่บอกว่าจะไปห้องน้ำหายไปพักใหญ่แล้ว และ สิ่งที่ทำให้เขาสังหรณ์ใจแปลก ๆ ก็คือ ตอนนี้เขาไม่เห็นมินตราอยู่ที่โต๊ะแล้ว ติ๊ง! ก่อนที่แฝดพี่จะได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นเขาก็ได้รับการติดต่อมาจากน้องชายตัวดีของตนเองซะก่อน สอง: send my locations สอง: เฮีย สอง: ห้อง 232 โรงแรมตรงข้ามผับ กึด "มึงนี่มันจริง ๆ เลย" แฝดพี่พึมพำ ก่อนจะถอนหายใจยาวออกมาด้วยรู้ว่าสิ่งที่กังวลได้เกิดขึ้นจริง ๆ @Granted Hotels ร่างสูงของแฝดพี่มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของโรงแรมหรูเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะหยิบคีย์การ์ดที่น้องชายตัวดีฝากเอาไว้ที่ล็อบบี้มาเปิดเข้าไปในห้อง ติ๊ด.....แกร๊ก! ทันทีที่เข้าเปิดเข้ามาในห้อง ก็ได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันคละเคล้าไปกับเสียงหอบหายใจแรง แค่เพียงเท่านี้เขาก็รู้ได้ทันทีว่าน้องชายตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "อ๊ะ! ๆ ๆ ๆ อื้อออ แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" ภาพของมินตราที่ถูกจับให้นั่งอยู่บนตัวของแฝดน้อง และ กำลังถูกจับให้กระแทกสะโพกขึ้นลงเป็นจังหวะทำให้แฝดพี่ยืนนิ่งอยู่กับที่ เสียงหอบหายใจ และ เสียงครางหวานที่ถูกปล่อยออกมาเป็นระยะทำเอาขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว ใบหน้าหวานใสที่เหยเกเพราะความทรมานทำเอาเขาเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก กลางกายก็เริ่มปวดหนึบไปหมด ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "อ้าวเฮียมาแล้วหรอ.....อะ แฮ่ก ๆ ๆ" แฝดน้องเมื่อเห็นว่าพี่ชายตนมาถึงแล้วก็ฉีกยิ้มกว้างออกมา ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "นี่มึงกำลังทำอะไร" แฝดพี่เอ่ยถามน้องชายด้วยใบหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะคิดว่าน้องชายไปมอมมินตรามา "เฮีย กูรู้นะว่ามึงคิดว่ากูไปมอมน้องคนสวยเขามาใช่ไหม" "กูป่าวนะครับ อะ อึก.....เสียว.....เขาตามกูมาด้วยความสมัครใจ" แฝดน้องเอ่ยเสียงกระเส่าในขณะที่จับสะโพกเล็กกระแทกขึ้นลงไม่หยุด " (╰_╯) " แฝดพี่ทำหน้าราวกับจะไม่เชื่อ เพราะตอนที่เขาไปหามินตรา เธอก็พูดหนักแน่นว่าไม่อยากจะมาสุงสิงกับพวกเขาให้เสียเวลา แถมเธอยังดูเกลียดพวกเขาเอาเสียมาก ๆ ด้วยซ้ำ แล้วเธอจะยินยอมมาทำแบบนี้อีกได้ยังไง "จริง ๆ นะ อะ อ่าห์ มึงก็รู็ว่ากูไม่มีรสนิยมบังคับฝืนใจใคร" "ไม่เชื่อถามน้องมินดูก็ได้.....คนสวยคะ พี่บังคับหนูมาหรือเปล่า" แฝดน้องเอ่ยถามคนตัวเล็กบนตัวที่โยกคลอนไปมาด้วยตัวที่สั่นเทา ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "อ๊ะ ๆ ๆ ๆ อื้อออ แฮ่ก ๆ ๆ" คนตัวเล็กไม่ตอบ เธอเอาแต่ส่งเสียงครางหวานออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่าน ตึก ตึก ตึก.....หมับ! "ตอบฉันมา ว่าไอ้สองมันบังคับเธอมาเอาด้วยหรือเปล่า" แฝดพี่เดินมาที่เตียง ก่อนจะจับข้อมือคนตัวเล็กที่เมามายเต็มที่เอาไว้ เพื่อเค้นถาม แต่ทว่านอกจากจะไม่ได้คำตอบแล้วเขายังถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวอีกต่างหาก หมับ! จุ้บ! ริมฝีปากหนาถูกคนตัวเล็กจู่โจมบดจูบแบบเงอะ ๆ งะ ๆ ดวงตาคมเบิกโพลงขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ และ แปลกใจ "....................." จุ้บ ๆ ๆ ๆ คนตัวเล็กเอาปากแตะที่ปากหนาไปมาอย่างคนที่ไม่รู้วิธีจูบ ซึ่งแฝดพี่ถึงจะตกใจ แต่ทว่ากลับไม่ยอมผลักเธอออก ปล่อยให้มินตราเอาแต่พยายามบดจูบเขาอยู่แบบนั้น "หึ" แฝดน้องที่นอนมองแฝดพี่ และ คนตัวเล็กบนตัวเอาปากแตะกันพลันยกยิ้มมุมปากขึ้นมา ก่อนที่จะเลื่อนสายตาลงมาที่เป้ากางเกงของพี่ชายตัวเอง ซึ่งแค่นั้นเขาก็เดาได้แล้วว่าความอดทนของพี่ชายคงเหลือไม่มากนัก จุ้บ ๆ ๆ ๆ อาจเพราะริมฝีปากอมชมพูของมินตรานั้นนิ่มมากเกินไป จึงทำให้แฝดพี่เคลิบเคลิ้มจูบตอบเธอไปอย่างลืมตัว ลิ้นร้อนค่อย ๆ แทรกเข้าไปในโพรงปากเล็ก ก่อนจะเริ่มสอนวิธีจูบที่แท้จริงให้กับเจ้าเด็กอ่อนหัด จุ้บ ๆ ๆ ๆ .....จ้วบ "อึก.....อื้ออออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางอื้ออึงออกมาในขณะที่ลำตัวก็ยังคงโยกคลอนไปตามแรงกระแทกของคนใต้ร่าง จุ้บ ๆ ๆ ๆ .....จ้วบ ๆ ๆ แฝดพี่เริ่มบดจูบคนตัวเล็กหนักหน่วงมากขึ้น กลิ่นแอลกอฮอล์ในปากของคนตัวเล็ก และ ของเขาเองคละคลุ้งไปทั่วทั้งช่องปาก เพราะงั้นเขาจึงไม่แปลกใจนักว่าทำไมเธอจึงเมามายไม่ได้สติขนาดนี้ 'เป็นพวกคออ่อนแต่กลับกินจนเมาขนาดนี้' 'โง่จริง ๆ' แฝดพี่ก่นด่าคนตัวเล็กในใจ ก่อนจะรู้สึกไม่สบอารมณ์แปลก ๆ 02.30 น. ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตอนนี้ทั้งสามคนเปลี่ยนบริบทกันแล้ว คนตัวเล็กถูกจับให้นอนราบไปกับเตียงนุ่ม แฝดพี่ครอบครองและกดกระแทกเธอจากด้านบน ส่วนแฝดน้องก็ทำหน้าที่บดจูบคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "แฮ่ก ๆ ๆ ๆ อื้ออออ" คนตัวเล็กหอบหายใจแรงเพราะความเหนื่อยอ่อน การที่เธอต้องรับศึกจากชายหนุ่มวัยคะนองถึงสองคนทำเอาแทบหมดแรง ตรงกันข้ามกับแฝดนรกทั้งสองที่ดูจะไม่หมดแรงง่าย ๆ แต่ทว่าก็มีเหตุที่ทำให้จำต้องหยุดกิจกรรมรักที่แสนเร่าร้อนลง เพราะถุงยางอนามัยดันหมดเสียแล้ว ตุ้บ! "แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" แฝดพี่ทิ้งตัวนอนลงข้าง ๆ คนตัวเล็ก ร่างกายกำยำตอนนี้เต็มไปด้วยเหงื่อโทรมกาย "คนสวยหลับไปซะแล้ว (^_^) " แฝดน้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอ็นดู ก่อนจะใช้มือเกลี่ยเส้นผมสีดำขลับของคนตัวเล็กออกจากใบหน้าสวย ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ คนตัวเล็ก และดึงเธอเข้าไปกอดแนบอกแล้วหลับตามเธอไปอย่างที่ไม่เคยทำกับคู่นอนคนอื่น ปกติเวลาเสร็จกิจพวกเขาไม่เคยนอนค้างกับคู่วันไนท์เลยสักครั้ง ทุกครั้งจบแล้วก็คือแยก ไม่เคยต่อ ไม่เคยซ้ำ "....................." แฝดพี่มองทั้งสองคนที่กำลังนอนกอดกันนิ่งด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ก่อนจะยกมือขึ้นก่ายหน้าผากของตนเอง เช้าวันถัดมา "อึก.....อือออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางออกมาเบา ๆ ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของแฝดน้องที่กำลังหลับสบาย เมื่อเห็นดังนั้นเธอก็นิ่งไปราวกับตั้งสติ "...................." "ตื่นแล้วหรอ" "ดูไม่ตกใจเท่าไหร่เลยนี่ สงสัยมันจะไม่ได้บังคนเธอมาจริง ๆ" เสียงทุ้มของใครบางคนที่ยืนกอดอกพิงประตูอยู่ดังขึ้น สวบ สาบ คนตัวเล็กพยายามหยัดกายลุกขึ้นนั่ง เธอยังคงเงียบ และกวาดตามองรอบห้องที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่กระจายเต็มพื้น ก่อนจะหันมามองสำรวจร่างกายตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยจูบ และ รอยขบกัด และ ถึงแม้จะรู้สึกระบมไปทั้งตัว แต่กลับไม่เหนียวเหนอะหนะเลยสักนิดราวกับมีคนทำความสะอาดร่างกายให้แล้ว "เธอเป็นคนแบบนี้นี่เอง" "เป็นคนเรียนรู้เร็ว และ ปรับตัวได้ดีเหลือเกิน" แฝดพี่เอ่ยเสียงเรียบ โดยน้ำเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับกะละมังใส่น้ำในมือ .................................. เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์ = กำลังใจ(◕‿

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more