“ขออุบไว้ก่อน จองตัวเต๋าเต้ยด้วย แล้วก็อาจจะเบบี๋ในท้องของอุ๋งด้วย”
“ค่าตัวแพงน้า” ฉลามเหลือบตามองฟ้าเหมือนมีเครื่องคิดเลขอยู่บนนั้น
“เคยกลัวที่ไหน ใช้ฉลามแล้วปังทุกรอบ” พยัคฆ์ยิ้มมุมปาก เลื่อนสายตามองปานดวงใจที่ชี้ไม้ชี้มือให้พลอยใสกับแพรสวยเอาขาลงจากโต๊ะ
“ผมมีหลานเยอะนะ สนไหม ตัวตึงทั้งนั้น แต่ไม่ตึงเท่าพี่พลอยกับน้องแพร พวกหลานๆ ผมเน้นสนุกไม่สนเงิน แต่พี่ต้องเอาเงินมาให้ผมแทน”
“เบาๆ หน่อย นั่นมันก็หลานพี่นะ ต้องหารกันแล้ว” ลูกคลื่นขัดคอขึ้นมาทันที
“ดรีมทีมขนาดนั้นพี่ต้องขอคิดดูก่อน ตอนนี้วางแพลนไว้ว่าจะใช้เด็กไม่กี่คนเอง”
อุ๋งไม่ได้ฟังหนุ่มๆ คุยกัน สายตาจับจ้องอยู่ที่โต๊ะเด็กๆ ตามประสาคนเป็นแม่ “เฮ้อ” อุ๋งถอนหายใจออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ไม่ต้องเครียดครับทูนหัว ลูกสาวเราเรียบร้อยนุ่มละมุนเหมือนผ้าสำลี” ฉลามโอบหัวอุ๋งมาหอมหน้าผากปลอบใจ
“ตอนเช้าเมย์ยุ่งเป็นพิเศษ ไม่งั้นจะพาเด็กๆ มาส่ง
