เสียงเด็กๆ แถวสองเงียบไปปานดวงใจจึงหันมามอง ทั้งสามนั่งสะลึมสะลือไม่ยอมหลับ มือจับกันเป็นทอดๆ เหมือนตอนเดินในสวนสนุก
“เด็กๆ หลับกันไปเลยค่ะ ถึงบ้านแล้วแม่เมย์ปลุกนะคะ”
“ม่าย” ตอบพร้อมส่ายหน้าเหมือนกัน
“เดี๋ยวลุงคลื่นสั่งให้แม่ครัวที่รีสอร์ตทำอาหารไว้ให้ เด็กๆ อยากกินอะไรครับ” ลูกคลื่นหลับตาถามเสียงยานคางมาจากแถวหลัง
“ม่าย”
“พี่พอมีไข่นกทา” แม้ว่าปานดวงใจจะเอาไข่ไก่ น้ำปลา น้ำมันพืชออกไปจากกระเป๋าของเด็กๆ แล้ว แต่พลอยใสกับแพรสวยยืนกรานจะเอาไข่นกกระทามาด้วย ปานดวงใจเห็นว่าเป็นความคิดที่ดี เป็นการทำกิจกรรมร่วมกันที่ช่วยกันเตรียมของ จึงไม่ขัดข้อง ซึ่งตอนนี้ไข่นกกระทาวางรออยู่ในรีสอร์ต
แต่ความเหนื่อยทำให้ผู้ใหญ่อยากพักผ่อน หาอะไรที่ง่ายๆ กินกันไปก่อน ทว่าเด็กๆ ไม่ลืมกิจกรรมที่วางแผนไว้ ทุกอย่างจะต้องทำให้หมด ทำให้ครบ
“พี่เต่าเต่าจะทำหนมคกไข่นก” เต๋าเต้ยสนับสนุน
“โอเคเด็กๆ ลุงให้พวกหน
