พยัคฆ์เลือกที่จะนั่งขัดสมาธิอยู่ด้านหลังระหว่างแพรสวยกับปานดวงใจ และยื่นมือไปลูบหัวของพลอยใสซึ่งนั่งอยู่อีกด้านของปานดวงใจ มองเผินๆ เหมือนกับโอบกอดทุกคนไว้ในอ้อมแขน
อุ๋งเหลือบตามองภาพครอบครัวฝั่งตรงกันข้าม ยิ้มให้กับความพยายามของพยัคฆ์ที่มาในสารพัดรูปแบบ
พยัคฆ์เอนตัวซบสีข้างของปานดวงใจ มองเด็กๆ ขมีขมันทำขนม เต๋าเต้ยอาสาเป็นเด็กเสิร์ฟ ประคองถ้วยใส่ไข่สุกพร้อมกินแล้วไปยังโต๊ะของฉลามและลูกคลื่น
“ทูมหัว พี่ยักบอกว่าขอชอดเพิ่ม” แค่บอกให้อุ๋งรู้ว่าพ่ออยากได้ซอสไปเหยาะเพิ่ม และคว้าขวดโชยุเล็กๆ ไปให้ฉลามทันที
“แม่แม พี่พอกินอันนี้นะ” พลอยใสชี้มือซ้ายไปยังไข่ที่ปานดวงใจเพิ่งตอกลงไป
“ตกลงค่ะพี่พลอย”
ปุ๋ง
“แม่แม น้องแพขอฉองอันนั้น” แพรสวยชี้ไปยังไข่ที่ใกล้สุก เด็กน้อยถอดถุงมือแล้ว ตอนนี้มีหน้าที่กินอย่างเดียว
ปุ๋ง
ปุ๋ง
“พี่พอจะเอาอีก”
“น้องแพด้วย”
ปุ๋ง
สาวๆ สนุกสนานกันมาก แต่พยัคฆ์กำลั
