ณ ร้านอาหาร
รดาเริ่มจับได้ว่าแพรวาซ่อนอะไรบางอย่าง
ร้านอาหารญี่ปุ่นบรรยากาศดี
คนเต็มแทบทุกโต๊ะ เสียงจอแจรอบ ๆ
ตัดกับหน้าแพรวาที่ซีดนิด ๆ
ดวงตายังแดงเหมือนผ่านการร้องไห้มา
รดาเลิกคิ้ว มองเพื่อนสนิทตรงหน้าไม่กะพริบ
“นี่แก ปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่า”
รดาก้มหน้าลงมาใกล้ ๆ เสียงต่ำลงแบบจับผิดจริงจัง
“สายตาแกมันไม่ปกติเลยนะ เหมือนมีเรื่องหนักหัวมากกว่าแค่คิดถึงฉัน”
แพรวาหลบตา มือกุมแก้วน้ำแน่น
“เออว่ะ มีเรื่อง แต่เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีเดียว เดี๋ยวนี้คนเยอะเกิน กลัวหลุด”
รดาทำปากจิ้มลิ้ม
“ยัยบ้า ฉันไปแค่สามวันเอง แกมีเรื่องจะเล่าเป็นฉากชีวิตเลยเหรอ”
แพรวาถอนหายใจยาว
“มีเยอะ แต่สำคัญ ๆ มีสองเรื่อง เดี๋ยวรอพี่ธาราไปก่อน”
พี่ธาราหันมามอง
“แพรวา มีอะไรจะเล่าเหรอครับ พี่ฟังได้ ถ้าอยากพูด”
แพรวายิ้มจืด ๆ
“ได้ค่ะพี่ แต่ฟังได้แค่เรื่องเดียว เรื่องผู้หญิง ๆ หนูยังไม่กล้าพูดค่ะ”
พี่ธารารี
