Gün doğarken hepsi hazırdı. Mine' yi uyandırdım. Çocukları aldık ve onları uğurlamaya gittik. Görev için en fazla bir hafta sürer demişti Yaman ama içim sıkılıyordu. Sanki çok kötü şeyler olacak gibi hissediyordum. Hepsine sarıldım. En son Soner' e sarıldım.
' Döndüğünde seninle önemli bir şey konuşacağım. '
' Çok önemliyse şimdi söyle. Ya dönerim ya dönemem Alev. ' demişti Soner.
Daha sıkı sarıldım. Neden herkes bu kez dönmeyecek gibi konuşuyordu. Yoksa bu kez daha hassas olduğum için mi bana öyle geliyordu.
'Sakın böyle şeyler söyleme. Sakın. Eğer dönmezsen söyleyeceğim şeyinde bir önemi kalmaz zaten. '
Her şey yaşayanlar içindi. Aklıma birden Hakan düştü. Aklımdan uzaklaştırdım. Ağlamak istemiyordum. Önce timi uğurlayacaktım. Sonra Hakan' ı düşünürdüm. Onu ziyaret etmek istiyord
