"ไอ้ติวเตอร์เดี๋ยวนี้มึงรุกน้องกูหนักถึงขนาดไปตามเฝ้ากลางวันเย็นเลยหรือไงวะ" พวกผมสี่คนนั่งเล่นอยู่ในห้องพักส่วนตัวเพื่อรอเวลาเลิกเรียนของสาวๆ
"ทำอย่างกับมึงไม่ตามไปเฝ้าหมาตัวไหนมันเคยประกาศไว้ชัดว่าไม่ชอบไม่อยากได้เป็นแฟนเห็นน้องสวยขึ้นผิดหูผิดตาถึงกับอยู่ไม่สุขสั่นหางดิกๆวิ่งเข้าหาเป็นยังไงล่ะถูกเมินน้องไม่เอาถึงกับเอาตัวเองใส่เข่งประเคนตัวเองให้น้อง" ผมไม่ตอบคำถามกลับเป็นฝ่ายไล่ต้อนมันเสียเองเห็นน้องสวยขึ้นหุ่นดีน่าฟัดถึงกับเสียทรงเก็บอาการไม่อยู่
"พวกมึงสองตัวก็พอๆกันนั่นแหละ ว่าแต่มึงมัววิ่งตามตูดเพื่อนรักของน้องสาวมึงรู้หรือเปล่าว่าไอ้มาร์กมันตามวอแวน้องสาวมึงอย่างหนัก มัวแต่จีบสาวระวังน้องมึงโดนฉกไม่รู้ตัว" ไอ้ไนท์กี้เงยหน้าขึ้นจากเกมส์ที่มันกดเล่นได้ไม่นานหันมาแจมกับผมเล่นงานไอ้ธีร์ธามอีกคน เรื่องกัดเพื่อนมันถนัดไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือในการซ้ำ
"กูรู้แต่มันมีหมาพิตบูลตัวผู้แถวนี้
