THE WIFE

CHAPTER 2

Binitawan ko ang dukumento na aking binabasa pumipintig ang sentido ko, nagsisimula na namang sumakit ang aking ulo. This past few days, malimit ako atakihin ng migraine sumasakit ang ulo ko at mata lalo na pagmatagal na nakatutok sa screen monitor ng laptop. Kailangan ko na siguro magpa-check up sa Ophthalmologists para mabigyan ako ng tamang grado ng salamin.

Sumandig ako sa swivel chair siguro naman mamaya mawawala din ang pananakit ng ulo ko.

Tiningnan ko ang oras sa wall clock 12:00 p.m. ng hapon sa sobrang busy ko hindi ko namalayan na hapon na. Dinampot ko ang telepono tatawagan ko si hubby, nagri-ring ang telopono pero hindi niya sinasagot ibinababa ko ang telephone. Nakagat ko ang aking daliri cheneck ko ang messenger baka nag-chat si hubby pero kahit isang message wala. Pagganitong oras nagve-vedeo call si hubby habang kumakain ng lunch.

"Pwede ba Shane! umupo ka nakakahilo ka pagmasdan! bakit ba balisa ka? Talo mo pa ang pusa na hindi maka-anak?" nayayamot na tanong ni Ally.

"Kasi si Rex hindi sinasagot ang mga tawag ko, hindi rin s'ya nagre-reply sa chat ko."

"Diyos ko iyon lang? paranoid ka na agad? parang hindi mo kilala ang asawa mo. Pagnakahawak iyon ng makina ng sasakyan hindi niya iyon bibitawan hanggang hindi tapos ayusin. Kaya pwede ba Shane, kumalma ka!" iritadong wika ni Ally.

"Kumain na nga tayo epekto lang ito ng gutom." Hinila ko si Ally papunta sa restaurant katabi ng bake shop.

"Anong gusto mong kainin Shane? ako na ang oorder." tanong ni Ally

"I want to eat shawarma pita, milk tea, kebab rice, and palabok hati na lang tayo Ally sa palabok. Hindi ko mauubos iyon gusto ko lang tikman."

"Naglilihi ka ba? at nagke-craving ka sa pagkain na ayaw mo kainin noon? may laman na ang baby bump mo? Yes finally! magiging ninang na ako!" excited na wika ni Ally.

"Pinandilatan ko si Ally ng mata, bulati ko ang humihingi ng palabok gutom na sila omorder ka na best." Humakbang si Ally pa punta sa counter. Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng restaurant, Shawarma Restaurant in Sampaloc Manila, classic ang design favorite restaurant namin itong magkaibigan bukod sa masarap ang mga pagkain nakaka-relax ang ambience ng paligid. After 20 minutes bumalik na si Ally dala ang food try may lamang pagkain, nagning-ning ang aking mata. Pagkakita ko sa Shawarma dinampot ko at kinagat hmmm...ang sarap malutong at malasa.

"Ring..! ring..!" Napatigil ako sa pagnguya may tumatawag sa phone ko. "Hello hubby?"

"Yes, wife!" sagot ni Rex sa kabilang linya, "I'm sorry hindi ko na sagot ang tawag mo kanina madami kasing trabaho na kailangan tapusin dito sa auto shop," apologetic na wika ng aking asawa.

"Okay, lang hubby kumain ka na? baka nagpalipas ka ng gutom magkaka-ulcer ka niyan?" nag-aala kong tanong.

"Tapos na ako kumain wife, tinawagan kita upang ipaalam sayo na late ako uuwi mamaya. Hindi kita masusundo mauna ka ng umuwi."

"Okay, hubby I love you."

"I love you too wife! stay safe inform mo ako agad pagnakauwi ka na," inaantok na wika ng aking asawa.

Napangiti ako sa sinabi ng aking asawa napaka-caring talaga ni hubby, Ibinalik ko ang cellphone sa bag at ipinagpatuloy ang na udlot na pagkain.

"Ganyan na ba ka sarap ang shawarma pita? napakatamis ng iyong ngiti?" nagtatakang tanong ni Ally.

"Ha ha ha!" Mahina akong tumawa. "Mabibilaukan ako sayo best! masarap nga ang shawarma. Pero nakangiti ako dahil naka-usap ko na si hubby natanggal na ang pag-aalala sa aking dibdib."

"Jusko! minsan talaga Shane isip bata ka! sabi ko naman sayo ee..! Busy sa trabaho ang asawa mo kaya hindi ka mareplayan masyado ka lang OA! Bawas-bawasan mo ang pagiging clingy mo Shane baka masakal sayo si Rex maghanap ng kalayaan," sermon sa akin ni Ally.

"Ang harsh mo sa akin best ha! hindi ko naman hinihigpitan ang asawa ko, ang gusto ko lang malaman lagi eh. Kung kumain na ba s'ya? bilang asawa trabaho ko na alamin kung may pinagdadaanan ba ang asawa ko. Strees siya sa work, meron ba siyang dinaramdam mga ganung bagay. Dahil kung meron man problema mahahanapan agad ng sulosyon hindi na lalala."

" Oh sige, na nga! na sayo na ang corona bilang isang mabusisi matanong na ilaw ng tahanan," tukso sa akin ni Ally.

"Minsan iniisip ko hindi kaibigan ang turing mo sa akin ee..! lagi mo akong inaasar," kunwari nagtatampo ako kay Ally.

"Alam mo kung gaano kita kamahal Shane nasasaktan ako pagnakikita kitang umiiyak, hindi kaibigan ang turing ko sayo kundi kapamilya ikaw na ang tumayong Ate ko ng mamatay ang aking magulang. You know that I'm always there for you by your side, Pinaaalalahanan lang kita minsan pagnakikita ko na meron kang mali. Ano pang silbi ko? bilang kaibigan mo kung kokonsentihin kita sa mga bagay na hindi mo dapat gawin. Ang akin lang naman ay piece of advice nasa sayo kung susundin mo oh, hindi." madamdaming saad ng aking best friend.

"Awww! bunso! hug mo si ate." Niyakap ko ng mahigpit si Ally tinapos namin ang pagkain ng tanghalian.

*********************

Lalong tumindi ang pananakit ng aking ulo nasabunutan ko ang aking buhok. "Ahhh..!" Napasigaw ako sa sakit sumigid ang kirot sa loob ng aking utak lumalabo ang paningin ko.

"Sir, Rex okay, ka lang po?" nag-aalalang tanong ng secretary ko. "Dadalahin po kita sa hospital tatawagan ko si Mam, Shane sasabhin ko sa kanya na masama ang pakiramdam mo Sir."

"No! don't call my wife! bigyan mo ako ng aspirin oh, pain killer, na pwede makagamot sa sakit ng ulo." Utos ko sa aking secretary.

"Okay, Sir." Tumakbo sa medicine cabinet ang secretary ko.

Ininom ko ang Paracetamol sumobsob ako sa mesa hindi ko kayang maglakad ng hihina ang tuhod ko. Kailangan ko ng kumunsulta sa Doctor, hindi na normal ang pagsakit ng ulo ko araw-araw. Mabuti na lang dito ako inaataki sa opisina hindi sa bahay sigurado kapag nalaman ni Shane na mayroon akong iniindang sakit. Hindi niya ako papayagan na magtrabaho at lumabas ng bahay kunting ubo at sipon lagnat gusto na ako agad ipa-confine ng mahal kong asawa.

"Ang mga cakes at cup cakes na hindi nabili dalahin na ninyo pauwi" sabi ko sa aking mga staff.

"Thank you po! Mam, Shane," nakangiting sagot ng mga tauhan ko sa bakery.

Bilang isang nesgosyante iniisip ko ang kapakanan ng aking mga customers at staff hindi maaring ako lang ang kikita. Pag mayroong natitirang tinapay, cake, cupcakes ibinibigay ko na sa mga tauhan ko. Ayaw ko magtinda ng bahaw/lumang tinapay baka ma-food poison ang kakain masisira pa ako sa customers, ng masigurado kong maayos ang pagkakasarado ng bakery pumara ako ng taxi. "Sa palengke po manong" magalang kong utos sa taxi driver. Mas magandang mamili sa public market mura ang bilihin sariwa pa, bilang housewife kailangan ko maging wais sa mga bagay-bagay. Importanti sa akin ang pagtitipid pinaghahandaan ko ang future naming mag-asawa. Sa hirap ng buhay ngayon wala kang mauutangan sa oras ng kagipitin kaya importanti ang may ipon para merong madudukot sa oras ng panga-ngailangan.

"Andito. na po tayo Mam." Napatigil ako sa pagmumuni-muni ng biglang magsalita ang taxi driver.

Inabot ko ang pamasahi sa driver, "Keep the change manong," Pumasok ako sa palengke una kong pinuntahan ang tindahan ng isda at karne, pinisil ko ang isda tiningnan ko ang hasang. Sabi ng matatanda pag mapula ang hasang ng isda ito ay sariwa pag pinisil mo ang isda at lumubog ang laman hindi na bumalik sa dati ito ay hampok na babad sa yelo. Sa karne naman pag maputla na hindi na sariwa bumili rin ako ng gulay, prutas, luya, at luyang dilaw request ni hubby ang luya. Maraming tao ang naniniwala na ang luya ay gamot sa sipon at ubo nakakaganda ng boses. Lumabas ako sa palingke walang taxi pahirapan sumakay pag hapon, nag-uuwian ang mga nag-oopisina. Pinara ko ang tricekel kahit nakaka-angat ako sa buhay hindi ako maarte nanatiling naka-apak sa lupa ang aking paa. Tumagal ng bente minutos ang byahi bago ako nakarating sa bahay pagpasok ko sa loob ng bahay na ninibago ako madilim, wala pa sa garahi ang kotse ng aking asawa siguro nga tama si Ally napaka-OA ko. Kung ano-anong negatibong bagay ang na iisip ko kalma Shane nasa trabaho ang iyong asawa kaya hindi pa nakaka-uwi, inayos ko ang mga grocery pumunta ako sa kwarto. I turn on the light-

"Surpriseee..!!" Napatalon ako sa gulat ng sumigaw si hubby.

Nakatayo siya sa gilid ng kama may hawak na isang bugkos ng yellow tulips, 1box ferrero rocher chocolate mayroong human size teddy bear sa ibabaw ng kama. "Kaya pala ayaw mo ako isabay pag-uwi may pasabog ka!" Dinaluhong ko ng yakap ang aking asawa.

"Ha ha ha!" Seksing tawa ang namutawi sa labi ni hubby. "Tomorrow is valentines day wife inunahan ko na si kupido, do you like my surprise?"

"Yes! thank you!" Pinaliguan ko ng halik si hubby sa pisngi.

"Alam mo ba? kanina pa kita pinagmamasdan simangot na simangot ka ng pumasok ka ng bahay, kahit yata magaling na pintor hindi maipipinta ang mukha mo sa sobrang asim." Natatawang wika ni hubby.

"Hindi kasi ako sanay na umuwi mag-isa nasanay ako na lagi kitang kasama, feeling ko pag lumayo ka sa akin kakapusin ako sa paghinga. You are my oxygen hubby."

"Kailangan pala sanayin kitang hindi mo ako araw-araw kasama paano kung pumunta ako sa malayo wife? Huwag mong sabihin na magmumuk ka sa isang sulok at iiyak?" malungkot na tanong ng aking asawa.

"Huh? at saan ka naman pupunta aber? subukan mo lang hindi umuwi tatawag ako sa hotline ng Raffy Tulfo ni action. Irereklamo kita na tinataguan mo ako." biro ko kay hubby.

Niyakap ko ng mahigpit si Shane. "Always remember this wife kung isang araw man na hindi ako umuwi. You know where to find me sa auto shop, I can't live without you and my cars parte na ng buhay ko ang mga sasakyan." Hinalikan ko si Shane sa bunbunan.

"Nagbibiro lang ako hubby matulog ka muna gigisingin kita pag kakain na."

"Mamaya ka na magluto wife tabihan mo ako pagtulog." Binuhat ko si Shane

"Ibang putahi naman hubby ang iniisip mo ee..! Kinurot ko ng pino sa tiyan si Rex.

"Ha ha ha! masarap ito sa lahat ng putahi wife." Dumagan ako sa katawan ni Shane.

"Hubbyy..!" Napatili ako ng biglang may tumusok sa pagitang ng aking hita. Saksi ang kwarto sa kaluwalhatian na ginawa naming mag-asawa.