İyi okumalar dilerim🥰🥰
Deniz benim en büyük çelişkimdi ve şuan tam karşımda duruyordu. Aramızda birşey olmamıştı ama onu görmeye hazır değildim. Bana suçlu hissettiriyordu. Vicdan azabına neden oluyordu.
Gözleri gözlerime öyle bakıyordu ki karnım ağrıyordu.
" Pardon hanımefendi." dediğinde resmen beni tanımıyormuş gibi yapmıştı.
" Sorun değil." dediğimde içeri doğru yürüdüm. Ama kıpkırmızı olduğuma emindim. Suçluluk duygusuydu bu. Vicdanım beni ele veriyordu.
İçeri geçtiğimde toparlanmaya çalıştım. Ve Yağızların olduğu masaya doğru ilerlediğimde Yağız'ın yanına, Baharın karşısına, Ege'nin çaprazına oturmuş oldum.
" Bugün ki kombinin muazzam bu arada ama umarım üşümüyorsundur." derken göz kırptı Yağız.
" Üşümüyorum." dedim gülümseyerek.
" Günaydın beybitom." dedi Ege tüm sami
