Bölüm: 18🤍

1570 Words

Keyifli okumalar bebişler🐣🐣 Beni yatağa bıraktığın da hala çok sinirliydim. Onada sinirliydim herkese sinirliydim. Şuan o kapıdan çıkıp onu dövmem gerekiyordu yoksa ben kendime gelemeyecektim. Ben kimseye kolay kolay sinirlenmezdim. Kimseye karşıda sinirim kolay kolay geçmezdi. Ben yataktan doğrulup ayağa kalktığımda Karan önümde durdu. " Çekil Karan." dedim öfkem hala dinmemişti. " O seviyedeki bir insan için kendini rezil etmene gerek yok. Hiç onun gibi düşmeni istemiyorum." dedi ve ellerini belime yerleştiğinde beni kendine çekti. " Onun gibi bir insanla seni muhattap etmek zorunda bıraktığım için çok özür dilerim güzelim." dedi ve boynuma minik bir öpücük bıraktı. " Ya onun önünde üstünde birşey olmadan gittin Karan. Onun sana nasıl baktığını görseydin sende dayanamazdın bu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD