...
1794 Words
ก้อย...
หลังจากที่ฉันอาบน้ำเรียบร้อยแล้วฉันก็ต่อสายหาแม่ทันทีเพราะคืนนี้ไม่ได้ไปค้างด้วย แถมยังรู้สึกเหงาๆเพราะปกติจะคุยกับแม่ทุกวัน
" ค่ะแม่ ว่าแต่แม่ไม่ให้ก้อยไปหาจริงๆหรอคะพรุ่งนี้ "
ฉันถามย้ำอีกครั้งเมื่อคุยกันได้สักพักแม่ก็บอกฉันว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปหาท่านซะงั้น เอาจริงๆถึงฉันจะเหนื่อยจากการทำงานแต่ฉันก็อยากเห็นหน้าแม่อยู่ดี เห็นหน้าท่านแล้วรู้สึกหายเหนื่อยอีกอย่างคือฉันติดแม่มากๆเลย
[ จริงสิลูก เราน่ะพักบ้างอะไรบ้าง ออกไปเที่ยวไปเปิดหูเปิดตาบ้างวันๆเอาแต่ทำงานแล้วก็แวะมาโรงพยาบาลไม่ก็เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านมันอุดอู้นะลูก ]
" ก้อยไม่อยากห่างแม่นี่คะ ก้อยเป็นห่วงแม่นะคิดถึงแม่มากด้วย "
[ แม่ดีขึ้นมากแล้ว อีกอย่างพรุ่งนี้แม่มีทำกายภาพบำบัดอีกนานกว่าจะออกมา ก้อยไม่ต้องมาหรอกลูกน่าเบื่อจะตาย ]
" งั้นก็ได้ค่ะ แต่วันหลังก้อยไปหาแม่นะคะ "
[ ก็ได้ๆ ว่าแต่คุณหมอเขาไปค้างที่บ้านเราน่ะ ก้อยดูแลคุณหมอเขาด้วยนะลูกแม่ล่ะถูกใจคุณหมอเขาจริงๆเลย ]
" แม่อ่า ทำไมให้เขามาค้างบ้านเราล่ะคะยิ่งแม่ไม่อยู่แบบนี้ด้วย "
[ อ้าวก็ว่าที่ลูกเขยแม่อยากค้างทั้งทีแม่ก็อนุญาตสิลูก ก้อยอย่าไปทำอะไรคุณหมอเขาล่ะคุณหมอยิ่งดูซื่อๆอยู่ด้วย ]
" ว่าที่ลูกเขย? ซื่อๆ? "
ไม่ซื่อนะแม่เท่าที่ก้อยเห็นอะ
[ แม่รู้นะว่าคุณหมอเขาตามจีบเราอยู่ เขามาขออนุญาตแม่เองแหละแม่เลยไฟเขียว ]
" แม่!! "
[ เอาน่า คุณหมอเขาก็เป็นคนดีออก แถมยังดูแลแม่ดีด้วย อีกอย่างนานๆทีจะมีคนมาจีบลูกสาวแม่ทั้งทีนี่แม่ก็คิดว่าชาตินี้ลูกสาวแม่จะขายไม่ออกเสียแล้ว ]
" แม่อ่า "
[ คบไว้ก็ไม่เสียหายน่าเชื่อแม่ อีกอย่างผู้ชายที่มาบอกมาขออนุญาตผู้ใหญ่ก่อนจะจีบลูกเขามีให้เห็นบ่อยๆซะที่ไหนกัน ตอนคุณหมอเขามาบอกแม่นะว่าจะจีบเราแม่นี่หัวใจแทบวาย คิดว่าคุณหมอกินยาลืมเขย่าขวดหรือไม่ก็ต้องตาบอดแน่ๆเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ]
" โธ่แม่อ่า มีคนมาจีบลูกสาวทั้งทีไม่คิดว่าลูกสาวแม่จะสวยบ้างหรือไงคะ ทำไมต้องตาบอดด้วยล่ะ "
[ ก็จริงนี่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า สงสารคุณหมอจังเลยน้าวันข้างหน้าถ้าได้เป็นลูกเขยแม่คงได้กินแต่ไข่เจียวไปตลอดชีวิตแล้วก็ต้องนอนในห้องนอนรกๆตลอดชีวิตแน่เลย ]
" แม่อ่า งอนแล้ว "
[ งอนก็งอนไปเดี๋ยวแม่โทรให้คุณหมอไปง้อแทน ]
" ชิ ก้อยไม่คุยกับแม่แล้ว นอนได้แล้วค่ะฝันดีนะคะ "
ฉันกดวางสายพร้อมกับใบหน้ายู่ใส่จอมือถือ แม่นะแม่ไฟเขียวให้ไอ้พี่หมอโรคจิตเฉยเลย ว่าแต่พี่เขาไปขออนุญาตแม่เลยหรอเนี่ยว่าจะจีบฉันน่ะ แล้วที่ทำอยู่ทุกๆวันนี่เรียกจีบที่ไหนกันเรียกว่าขู่กรรโชกมากกว่า
ตุ๊กแก้!! ตุ๊กแก้!!
เสียงนี่มัน...
" กรี๊ดดดด!! พี่ภาคเปิดประตูหน่อยพี่ พี่ภาค "
ปัง ปัง ปัง
ฉันรีบวิ่งออกไปนอกห้องก่อนจะเคาะประตูห้องนอนตัวเองรัวๆ อยู่ดีไม่ว่าดีตุ๊กแกตัวใหญ่ก็มาเกาะอยู่เพดานห้องกลางเตียงนอนแบบนั้นใครจะไปนอนต่อได้ล่ะ
" ครับๆ มาแล้วครับๆ "
เสียงคนตรงหน้าที่เปิดประตูออกมาพูดขึ้นพลางยีหัวไปมาก่อนจะมองมาที่ฉันด้วยสีหน้างงงวยนี่พี่เขานอนแล้วหรอเร็วจัง
" พี่ไปเอาตุ๊กแกออกจากห้องแม่ให้ทีสิ ฉันกลัวอะไม่ชอบมันเลย "
ฉันเขย่าแขนคนตรงหน้าที่ตอนนี้เหมือนว่าพี่เขาจะหายง่วงแล้วพลางชี้เข้าไปในห้องแม่
" ตุ๊กแก... "
" ใช่พี่ตัวใหญ่มากเลย มันเกาะอยู่บนเพดานห้องกลางเตียงฉันพอดีเลยอะ พี่ไปเอาออกทีสิไม่งั้นฉันนอนไม่ได้จริงๆนะ "
ฉันพูดต่อ
" พี่ก็กลัวเหมือนกันอะ เราเอาออกเองได้มั้ย "
คนตรงหน้าพูดจบก็รีบเดินจ้ำอ้าวกลับเข้าห้องไป ไอ้พี่หมอบ้าเอ้ยผู้ชายอะไรกลัวตุ๊กแก
" พี่ พี่ภาค ถ้าพี่ไม่เอามันออกไปงั้นพี่ก็ไปนอนห้องแม่เลยฉันไม่ให้พี่นอนห้องนี้แล้ว "
ฉันเดินเข้าไปโวยวายใส่คนที่กลับเข้าไปนอนบนเตียงพร้อมกับคลุมโปงเอาไว้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" พี่ขอแม่แล้ว แม่ให้พี่นอนห้องนี้ถ้าพี่ไปนอนห้องอื่นพี่ก็ต้องได้รับอนุญาตจากแม่ก่อน "
โธ่โว้ย!!
" งั้นพี่ก็ไปนอนห้องนั่งเล่นเลย ฉันจะเอาห้องคืน "
ฉันว่าพลางดึงผ้าห่มออกจากตัวพี่เขาแล้วขึ้นไปนั่งข้างๆเขย่าตัวพี่เขาไปมา ถ้าฉันไม่ได้นอนพี่เขาก็ไม่ต้องนอน
" หื่อ ไม่เอาพี่จะนอนห้องนี้ "
" แต่นี่มันห้องฉันนะ "
" แต่พี่ขอแม่แล้วนี่ "
เถียงอีก
" แล้วฉันจะนอนไหนล่ะถ้าพี่ไม่เอาตุ๊กแกออกจากห้องแม่ให้ฉันน่ะ "
ฉันหน้างอใส่คนข้างๆที่นอนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไร
" ก็นอนตรงนี้ไง มานี่ "
หมับ
" พี่ภาค!! ปล่อย ปล่อยนะ "
ฉันดิ้นไปมาเมื่อคนที่นอนอยู่ดึงฉันล้มลงไปนอนข้างๆก่อนจะกอดเอาไว้แน่นจนแทบหายใจไม่ออก จะบ้าหรือไงฉันไม่นอนกับพี่เขาหรอกนะ
" เลือกเอาจะนอนนิ่งๆข้างๆ หรือจะนอนดิ้นๆข้างล่างตัวพี่ "
" .......... "
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกทำให้ฉันที่ดิ้นอยู่ถึงกับชะงัก นี่พี่เขาคงไม่ได้หมายความว่าจะทำอะไรฉันหรอกนะ
" นะนอนนิ่งๆข้างๆก็ได้ แต่พี่ปล่อยก่อนได้มั้ยฉันจะนอนดีๆ "
ฉันว่าเสียงอ่อยพลางขยับตัวให้เข้าที่เข้าทางเพื่อจะได้นอนสบายๆ ไหนๆก็นอนห้องนั้นไม่ได้งั้นฉันนอนห้องนี้กับพี่เขาก็ได้ อีกอย่างพี่เขาคงไม่ทำอะไรฉันหรอกมั้ง แม่บอกว่าพี่เขาซื่อๆนี่นา หรือไม่ซื่อนะ!!
" งั้นก็นอนครับ เวลานอนพี่ไม่ชอบให้ใครมารบกวนไม่อย่างนั้นพี่จะทำให้คนที่มารบกวนเป็นฝ่ายไม่ได้นอนโอเคนะครับ "
เสียงทุ้มบอกกับฉันอีกครั้งก่อนจะรั้งตัวฉันไปนอนกอดเอาไว้เหมือนเดิม ไอ้พี่หมอบ้าน่ากลัวชะมัด บทจะกวนก็กวน จะดีก็ดี จะร้ายก็ร้าย
" เข้าใจแล้ว "
" ดีมากครับ งั้นก็นอนได้แล้ว "
ฟอด
พูดจบปลายจมูกโด่งๆก็กดลงมาบนเนินแก้มของฉันก่อนจะดันหัวฉันไปแนบแผ่นอกพี่เขาเอาไว้ ฉันว่าตุ๊กแกที่ฉันกลัวยังไม่น่ากลัวเท่าพี่เขาเลย
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ฉันนอนนิ่งๆให้พี่เขากอดอยู่แบบนี้ ก่อนหน้านี้ที่คิดว่าตัวเองง่วงตอนนี้ฉันกลับตาสว่างแต่จะขยับตัวก็ไม่กล้าเพราะกลัวคนที่นอนกอดอยู่จะตื่นแถมพี่เขายังขู่เอาไว้แบบนั้นอีกใครจะกล้าล่ะ
" ไม่ง่วงหรือไงทำไมไม่นอนครับ "
เสียงทุ้มของคนที่นอนกอดฉันอยู่ถามขึ้น ลมหายใจอุ่นๆของพี่เขายังคงเป่ารดหัวฉันอยู่อย่างสม่ำเสมอ
" ก่อนหน้านี้ก็ง่วงค่ะแต่ตอนนี้ไม่ง่วงแล้ว "
ฉันตอบทั้งๆที่ยังซุกหน้าไว้กับแผงอกของพี่เขาฟังเสียงหัวใจพี่เขาเต้นอยู่เพราะไม่กล้าขยับตัว
" กลัวพี่หรอ "
" ก็...มั้ง "
ฉันตอบแบบไม่แน่ใจ
" เงยหน้ามาสิเดี๋ยวทำให้หายกลัว "
ฉันค่อยๆเงยหน้าไปสบตากับพี่เขาช้าๆ ดีหน่อยที่แสงไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้ามาพอให้เรามองเห็นใบหน้าของกันและกันชัดเจน
" พี่นอนต่อเถอะพรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกนะ "
ฉันบอก
" พี่ขออนุญาตแม่จีบเราแล้วนะรู้ป่าว "
เจ้าของเสียงแผ่วเบาเอ่ยบอกเมื่อเรายังคงมองหน้ากันอยู่แบบนั้น พอพี่เขาเป็นแบบนี้แล้วก็อบอุ่นดีนะแต่พอกวนประสาทก็น่าฆ่าทิ้งจริงๆเลย
" จีบทำไมฉันไม่สวยสักหน่อย "
" ก็ไม่ได้บอกว่าชอบคนสวยนี่ครับ "
" พี่จะบอกว่าฉันขี้เหร่หรอ "
" เปล่า แต่เราน่ะน่ารัก "
คนที่มองหน้าฉันอยู่ตอบยิ้มๆ พออยู่ใกล้ๆแบบนี้แล้วพี่เขาดูดีจังเลยแฮะรู้สึกว่าหน้ามันร้อนๆยังไงก็ไม่รู้ก็ใครเขาชมกันซึ่งๆหน้าแบบนี้ล่ะ
" นอนแล้วนะง่วง "
ฉันบอกยิ้มๆก่อนจะรีบซุกหน้าลงกับแผงอกของพี่เขาอีกครั้งเพราะรู้สึกแปลกๆ ไม่น่ามองหน้าพี่เขาเลยใจเต้นอะ
" ก้อยครับ "
" คะ "
" เงยหน้ามานี่ก่อนยังอยากมองอยู่เลย "
คนที่กอดฉันอยู่พูดขึ้น บ้าจะมาอยากมงอยากมองอะไรเล่าฉันนี่หัวใจจะวายแล้วนะ
" ไม่อะจะนอนแล้ว "
ฉันตอบทั้งที่ยังนอนอยู่ท่าเดิม ใครจะกล้ามองหน้าพี่เขาตอนนี้ล่ะเดี๋ยวได้เห็นฉันยิ้มแก้มแตกพอดี
" คบกับพี่นะ "
" อะเอาจริงดิอื้อ "
สิ้นคำของพี่เขาฉันก็เงยหน้าไปถามแต่คำตอบที่ได้ก็คือริมฝีปากหนานุ่มของพี่เขาทาบลงมาบนริมฝีปากของฉันเอาไว้ ก่อนจะขบเม้มดูดดึงไปมาซ้ำๆเป็นเวลาเนิ่นนาน รสจูบหวานละมุนของพี่เขาทำให้อาการตกใจของฉันหายไปและนอนหลับตานิ่งให้พี่เขาป้อนจูบมาให้ซ้ำๆแบบนั้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืน
" จูบกันแล้วเป็นแฟนกันแล้วนะรู้ป่าว "
เสียงกระซิบเบาๆเอ่ยขึ้นข้างหูฉันเมื่อพี่เขาผละออก แบบนี้ก็ได้หรอ
" ปล้นจูบกันนี่ "
ฉันว่ายิ้มๆพลางส่งสายตาดุๆไปให้
" ปล้นจูบแล้วยังไงครับ ตกลงเป็นแฟนพี่มั้ยถามอีกที "
" อื้อเป็นก็เป็น "
- Writer
