Chapter 19
1243 Words
Amara POV
Mabilis na lumipas ang mga araw habang tumatagal ay tila natutuhan ko ng muling magtiwala dahil sa pagaalaga at pagpapahalaga ni Traviz sa akin. Papunta kami sa lugar kung saan kami magdidinner ngayon.
"Saan ba kase tayo pupunta? Baka naman sa labas pa na Manila yang gusto mong kainan. Sinasabi ko sayo di ako pwedeng malate ng gising bukas." Pangungulit ko kay Traviz.
"Basta, it's a surprise nga diba?" Sagot naman niya?
"Alalahanin mo marami pa tayong aasikasuhin sa opening ng PhilKor, saka susunduin ko pa si daddy sa airport bukas." Sabi ko.
"Ako na bahala don okay. Sa pagsundo naman kay tito Seo Joon, sasamahan kita para di ka na mapagod magdrive." Sabi naman niya.
"Wala ka bang schedule sa ospital bukas? O meeting manlang?" Tanong ko.
"I ask my secretary to clear my schedule tomorrow, you have nothing to worry." Sagot niya.
"Sinasabi ko sayo malaman ko lang na nagcancel ka ng meeting hindi ka na makakalapit sa akin ever." Pananakot ko sa kanya.
"Of course i wont do that. Ang tagal bago kita napaamo tapos hahayaan ko lang na magalit ka sa akin? No. Never in my entire life na magsisinungaling ako sayo o gagawa ako ng bagay na makakasakit sayo." Wika naman niya.
"At paano ka naman nakakasiguro na hindi mo ako sasaktan gaya ng iba?" Tanong ko sa kanya.
"I will prove to you in every possible way that I'm not that kind of person. And I will protect you from anyone who wants to hurt you." Wika naman niya kaya hindi na lamang ako sumagot pa.
Ilang minuto pa ang lumipas ay huminto ang sasakyan sa tapat ng isang yatch. Sa Manila yatch club pala kung saan naka dock ang mga yatch kami nagpunta.
"Akala ko ba magdidinner lang tayo bakit dito pa? Wala ka na bang mapaglagyan ng yaman mo at gagastos ka pa ng ganito para sa dinner natin?" Paninita ko sa kanya.
"Basta kasi." Wika niya saka siya bumaba ng sasakyan at oinagbuksan ako ng ointo.
Inalalayan niya ako sa pag akyat ng yatch dahil medyo magalaw ito at medyo mataas ang heels ng sandals na suot ko.
Pag dating sa upper dech ng yatch ay may naset up ngang dinner at may pianist pa sa isang gilid. Ipinaghila niya ako ng upuan bago siya pumuwesto sa katapat kong silya.
"Ano naman naisipan mo at may paganito ka pa?" Sabi ko sa kanya.
"Bago ko sagutin yung tanong mo. Let's eat first." Wika niya. Dahil gutom na rin naman ako ay hindi ko na kinulit pa si Traviz.
Pagkatapos naming kumain ay niyaya niya akong sumayaw ng tinugtog ng oianist ang kantang This I promise you ng NSync. Nagulat pa ako ng kumata siya.
"When the visions around you
Bring tears to your eyes
And all that surrounds you
Are secrets and lies
I'll be your strength
I'll give you hope
Keeping your faith when it's gone
The one you should call
Was standing here her all along
And I will take you in my arms
And hold you right where you belong
'Till the day my life is through
This I promise you
This I promise you"
Nang matapos niyang kantahin hanggang sa chirus ng kata ay huminto siya pero patuloy pa rin ang oagtugtog ng pianist.
"Amara, kahit hindi mo sabihin sa akin ang mga nangyari sa nakaraan mo, I want you to know that I'm always here to comfort you, to protect you, and most of all to love you. I told you before that I am willing to wait the time that you are ready to love again and I think this is the perfect time. Amara Can you be my girl? Will you allow me to be part of your life." Madamdaming wika niya habang hawak ang kamay ko. Noon pa man ay alam ko sa sarili ko na handa na akong sumugal muli sa pag ibig. At nararamdaman ko naman ang sincerity sa bawat salitang binibitawan ni Traviz.
"Amara." Muling tawag niya sa pangalan ko dahil hindi ako nakasagot kaagad sa tanong niya. Marahan akong tumango at ngumiti sa kanya.
"Yes, i want to be your girl Traviz, and I'm ready to love again." Pahayag ko. Dinampian niya ako ng magaang halik sa labi bago niya ako niyakap ng mahigpit.
"Oh, God. Thank you honey. Thank you for giving me a chance to love you. I love you Amara." Wika niya habang nakayakap sa akin.
"I love you too." Sagot ko sa kanya. Maya maya pa ay kumalas sa pagkakayakap si Traviz.
"Actually I have another surprise for you honey." Wika ni Traviz. Pagkatapos ay lumitaw naman si dad na nauna na pala sa amin dito sa yatch.
"Dad? You told me that you will arrive here tomorrow when you call me this morning." Tanong ko kay dad habang nakayakap sa kanya.
"I'm sorry princes, Traviz ask me earlier this week that he will send his private plane to fetch me that's why I arrived here in the Philippines earlier than you expected. I just arrived this afternoon and I stayed in Emerald hotel for a while. I called you before we departed from Incheon Airport." Paliwanag naman ni dad.
"I'm happy for you princes. Traviz take care of our Yoona." Sabi ni dad sa amin ni Traviz.
"Thank you tito, I promise." Sagot naman ni Traviz.
"Kaya pala ang sagot mo kanina puro ikaw na ang npbahala magkasabwat pala kayo ni dad." Sita ko naman kay Traviz.
"I just want to surprise you and I want you father witness the begging of you happiness with me." Wika naman niya.
"Thank you." Pasasalamat ko sa kanya. "Anything for you honey." Sagot naman niya.
"So, pano ba yan My friend mukang magiging magbalae na tayo." Wika naman ng daddy ni Traviz. Hindi ko napansin na nandito rin pala siya.
"Well isn't it good lalo nating mapapatatag ang partnership natin sa negosyo." Wika naman ni dad.
"Dad noyfriend/girlfriend pa lang po kami ni Traviz, masyado naman pong advance mag isip balae na kaagad." Sabi ko naman na ikinatawa nila.
"Hindi ko alam na may ganitong side pala si Yoona, sa tuwing nakikita ko kasi siya ay palaging tahimik at seryoso." Wika ni tito Trevor.
"Ganon lang siya sa harap ng ibang tao, pero kapag kami ang magkasama ay malambing at makulit talaga siya. And you know why she's like that." Wika naman ni dad.
"Yeah, I understand her. Kahit sino naman ay magkakaroon ng trauma sa ginawa sa kanya ng taong pinagkatiwalaan niya ng lubos." Wika naman ni tito Trevor.
"Dad ichinismis nyo po ba ako kay tito?" Tanong ko kay dad.
"Medyo lang princes." Natatawang sagot ni dad.
"And I want to know your story honey, para malaman ko kung paano ko buburahin ang bad memories mo na iyon." Bulong naman ni Traviz sa akin.
"Next time, kapag ready na akong magkwento saka may pasok pa tayo bukas." Sabi ko naman.
"I cleared my schedule until tomorrow remember? Pati yung schedule mo. Nag assign na ako ng magsusubstitute sayo for tomorrow. At natawagan ko na rin si Lyn, alam na nya ang gagawin." Wika niya.
"Ang galing mo rin talaga eh, hano?" Sabi ko.
"Paano maiwan muna namin kaso dito, ako na bahalang maghatid sa daddy mo sa inyo." Wika ni tito Trevor.
"Enjoy your night princes." Wika ni dad bago sila umalis ni tito Trevor.
"Ingat po kayo dad, tito." Paalala naman ni Traviz sa kanila.
- Writer
