Sessiz Düşmanlar
İstanbul’un yazı yavaş yavaş yerini sonbaharın hafif serinliğine bırakırken, Asuman için bazı şeyler yeniden şekilleniyordu.
Merkez artık sadece bir sığınak değil, bir hareketin kalbi olmuştu.
Kadınlar buraya sadece korunmak için değil, değiştirmek için geliyordu.
Ama her devinim, bir direnişi doğururdu.
O sabah merkezdeki genç danışmanlardan biri telaşla içeri girdi.
— “Asuman Hanım! Bu sabah e-posta kutumuza tehdit mesajları geldi.
Bazı medya hesapları da sizi karalamaya başlamış…”
Asuman sakince bilgisayara yöneldi.
Mesaj açıktı:
> “Aile yapısını bozan kadınları koruyarak, cehennemin yolunu döşüyorsunuz.
Susturulmazsanız, susturulursunuz.”
Bu, ilk tehdit değildi.
Ama bu kez farklı bir şey vardı.
Dil aynıydı, ama ton... daha organize, daha hedefe dönük.
