Aziz’in Dönüşü
İstanbul’dan Mardin’e inen uçağın içinden, gri takım elbiseli, soğuk bakışlı bir adam indi.
Yüzünde yılların çizgisi yoktu; ama gözlerinde yılların karanlığı saklıydı.
Aziz Demiralp, Halil Ağa’nın küçük kardeşi, yıllar sonra ilk kez memleketine dönüyordu.
Onu havaalanında ne bir karşılama vardı, ne de bir selam.
Sadece, köyde büyüyen geçmişin hayaleti gibi indi toprağa.
Ve toprağın kendisi, onu tanıyordu.
---
Bora, konağın büyük salonunda ayakta duruyordu.
Asuman yanında, elleri kenetliydi.
Nurettin perdeyi aralayıp sessizce fısıldadı:
— “Geliyor…
Kapıda.”
Bora içini çekti.
Yıllardır ismini bile duymadığı adamla yüzleşmeye hazırdı.
Ama içinde bir yangın vardı artık; annesinin acısıyla büyüyen bir yangın.
Kapı açıldı.
Aziz içeri girdiğinde ilk bakışı Bora’ya
