Yüzleşme
Mahkeme salonunda sessizlik çınlıyordu.
Halil Ağa’nın tanıklığından sonra, kimse bir kelime etmemişti.
Bora, kürsüde babasının arkasında dimdik duruyordu.
Sanki o gün yalnızca annesinin değil, tüm susmuş kadınların sesi olmuşlardı.
Hakim tokmağını yavaşça masaya indirdi.
— “Tanık beyanı kayıtlara geçmiştir.
Savcılık makamı ek delilleri sunsun.”
Savcı ayağa kalktı.
Elindeki klasörü açtı ve içinden sararmış bir sayfa çıkardı.
Bir günlük sayfası.
— “Sayın hakim, bu sayfa merhum Feride Demiralp’in günlüğünden yırtılmış, yıllarca gizlenmiş bir belgedir.
Tanığın ifadesiyle eşleşmektedir.
Bu belge sanığın tehdidini ve maktulün son sözlerini açıkça ortaya koymaktadır.”
Salonda bir uğultu yükseldi.
Aziz, soğuk bir şekilde koltuğunda oturuyor, ama gözleri delirmiş gibiydi.
A
