Suskun Dağın Ardında
Mardin’in güney yamaçlarında, taş evlerin arasında sıkışmış bir mahallede sessizlik hâkimdi.
Ama bu sessizlik, huzurun değil korkunun sesiydi.
Çünkü burada, törenin hâlâ hüküm sürdüğü bir ev vardı.
Şeyhmus Ağa, Bora’nın çocukluk arkadaşıydı.
Ama yıllarla birlikte yolları ayrılmış, biri özgürlüğü savunurken diğeri korkuyla hükmetmeyi seçmişti.
O gün, Bora’nın kadınlarla yürüdüğü haberi mahalleye ulaşınca Şeyhmus öfkeden küplere binmişti.
Avlunun ortasına vurdu bastonunu.
— “Bora, kendi adını da soyunu da yerle bir ediyor!
Kadın dediğin erkeğin arkasından yürür.
Önünden değil!”
O sırada avluda duran genç bir kız başını kaldırdı.
Gözleriyle konuştu ama sesiyle değil.
Bu, Şeyhmus’un torunu Derya idi.
Derya yıllardır susuyordu.
Dedesi gibi adamlara karşı ne b
