บทนำ 1.2 - เมื่อถูกบีบบังคับก็ต้องทำ (จบตอน)
1039 Words
ฉันกล่าววาจาอันเฉียบขาด กำลังตั้งท่าว่าจะหมุนตัวเดินเข้าห้องนอนของตัวเอง เพื่อหนีปัญหาวุ่นวายทั้งมวล แต่ทว่าประโยคถัดมาจากพี่ไก่ทองก็เล่นเอาเท้าทั้งสองข้างของฉันหยุดชะงักการเดินอย่างกะทันหัน
“ถ้าแกไม่ยอมช่วยพี่ เกรดเฉลี่ยเน่าๆ เปื่อยๆ ของแกที่พยายามปกปิดป๊ากับม๊า ก็จะได้หลุดลอยออกมาลั้นลาข้างนอกสู่สายตาชาวโลกในทันที!”
ฉันหันหน้ามาเผชิญเข้ากับสายตาอันดุร้ายของพี่ไก่ทอง ลำคอแห้งผากต้องรีบกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอด้วยความยากลำบาก พี่ไก่ทองรู้เรื่องนี้ พี่ไก่ทองรู้ความลับของฉัน เป็นไปไม่ได้ พี่ไก่ทองจะมารู้ความลับของฉันได้ยังไง ในเมื่อตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เราสองคนสัญญากันแล้วว่าเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนเราจะไม่ละลาบละล้วงซึ่งกันและกันเด็ดขาด
แล้วทำไม…
“ว่าไงเต่าตุ่นน้องรัก อยากให้เรื่องเกรดของน้องรู้ถึงหูป๊าม๊าที่อเมริกาไหม หืม” พี่ไก่ทองแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ รอยยิ้มของคนที่มีชัยเหนือกว่าในทุกๆ ด้าน
“ไอ้พี่บ้า! ไอ้พี่ไก่ทองขี้โกง พี่แอบค้นห้องค้นเกรดของฉันเหรอ นิสัยแย่มากๆ!!” ฉันแหกปากด่าไอ้คนไร้มารยาทที่ยืนยิ้ม
อย่างมีความสุขกรี๊ดดด! ทำไมพระเจ้าต้องส่งผู้ชายคนนี้ลงมาเป็นพี่ชายฉันด้วยเนี่ย ฮือ อยากตาย เต่าตุ่นคนนี้อยากตาย
“ฮ่าๆๆ ช่วยไม่ได้นะน้องรัก ปลาใหญ่ก็ต้องกินปลาเล็กเป็นของธรรมดา”
“พี่มันเห็นแก่ตัว!”
“อยากด่าไรก็เชิญ” คนพูดไม่แคร์ “แล้วตกลงจะทำไหม?”
“ฉันมีทางเลือกอื่นเหรอ ไอ้พี่ชายนิสัยไม่ดี”
ฉันตอบพร้อมกับยกมือกอดอกด้วยท่าทางงอนสุดฤทธิ์ พี่ไก่ทองกระโดดโลดเต้นดีอกดีใจ หึ มีความสุขบนความทุกข์ของน้องสาวตัวเอง ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่พี่ชายที่คลานตามกันมาของฉันใช่ไหม
“ยะฮู้! ดีมากเต่าตุ่นน้องรักของพี่ ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิ พี่รักตายเลย” มือหนาหยิกแก้มป่องไปมา
“อย่ามารักฉันเลยพี่ ฉันขอร้อง”
“ฮ่าๆๆ อย่าทำหน้าเหมือนอยากจะร้องไห้แบบนั้นสิ นึกซะว่าการช่วยเหลือพี่ครั้งนี้ แกก็ได้ทดสอบฝีมือการจีบผู้ชายของแกด้วยนะ มาทดสอบกันหน่อยว่าแกจะสามารถทำให้ผู้ชายที่เขาลือกันทั้งโรงเรียนว่าเป็นเกย์ หันมาสนใจแกได้หรือเปล่า ถ้าแกทำสำเร็จถือว่าประกาศศักดิ์ดาในการประลองเลยนะเต่าตุ่น”
พี่ไก่ทองยังคงลั้นลามีความสุขยามพูดถึงแต่ผลประโยชน์ที่ฉันจะได้รับจากการทำงานในครั้งนี้ แต่รู้อะไรไหมว่าใจฉันไม่คิดแบบนั้นสักนิด ดีไม่ดีมันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการนำหายนะเข้าสู่ชีวิตฉันก็เป็นได้ ถ้าพระเจ้าจะส่งพี่ชายสุดกวนมารังแกเต่าตุ่นตัวน้อยอย่างฉัน ก็ฆ่าฉันเลยเหอะ
“นานแค่ไหนที่ฉันต้องทำอะไรบ้าบอแบบนี้”
ในเมื่อมันหมดหนทางที่จะต่อสู้หรือต่อรองอะไรได้แล้ว ฉันก็คงต้องยอมรับความจริงว่าไม่ว่ายังไงฉันก็คงหนีไอ้แผนการชั่วร้ายของพี่ไก่ทองไม่ได้ อย่างน้อยก็คิดซะว่ายอมทำตามที่พี่ไก่ทองขอ ดีกว่ายอมให้พี่ไก่ทองเอาเรื่องเกรดของฉันไปแฉให้ป๊ากับม๊าฟัง เพราะถ้าท่านทั้งสองรู้เรื่องล่ะก็ มีหวังฉันได้ถูกฆาตกรรมแบบหาต้นตอไม่เจอแน่
ขนาดพ่อแม่ยังรังแกฉันเลย คิดดูสิ
“ก็...จนกว่าน้องรักของพี่จะทำให้นูโวสนใจแกได้น่ะสิ ไม่นานหรอก” ร่างสูงพูดด้วยรอยยิ้ม
“นานมาก ฮือๆๆ พี่ไก่ทอง พี่เชื่อฉันเถอะนะว่าฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจชายที่กลายเป็นเกย์ได้หรอก และนอกจากจะไม่ได้รับความรักตอบแล้ว ฉันยังเสี่ยงที่จะโดนอีตานั่นตบตีหรือทำร้ายร่างกายกลับมาด้วยนะ พี่ก็รู้นี่ว่าพวกเกย์น่ะเกลียดและขยะแขยงผู้หญิงกันจะตายไป อย่าเอาน้องไปเสี่ยงเลยพี่ชายจ๋า”
ตอนนี้กลับกลายเป็นฉันเองที่กำลังทำหน้าเศร้าร้องห่มร้องไห้แทนพี่ไก่ทอง ก่อนหน้าแค่ไม่ถึงชั่วโมงฉันยังเป็นฝ่ายที่ถูกตามตื้ออยู่เลยแท้ๆ แต่มาตอนนี้มันกลับไม่ใช่ซะแล้ว นี่หรือที่พระพุทธเจ้าท่านได้ทรงสอนเอาไว้ว่า ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
ไม่แน่นอนจริงแท้ประการใด
“อย่างอแงน่าเต่าตุ่น นี่คืองานที่แกต้องทำนะ และจะต้องทำให้สำเร็จด้วย เพราะว่าถ้าไม่สำเร็จล่ะก็ หึๆๆ เกรดอันน่าภิรมย์ของคุณน้องมันจะต้องล่อยลองเข้าไปถึงหูป๊าม๊าอย่างแน่นอน นี่พี่ไม่ได้ขู่นะเนี่ย จริงจริ้ง! พี่ไม่ได้ขู่เล้ย ให้ตายเถอะ” พี่ไก่ทองหัวเราะร่วนอย่างเป็นต่อ
“ไอ้พี่ชายใจดำ อย่าให้ถึงทีฉันบ้างนะ รับรองเลยว่าพี่ไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ จำไว้!”
“แต่กว่าจะถึงทีของน้อง ตอนนี้ก็เป็นทีของพี่ชายสุดหล่อคนนี้ก่อนแล้วกันนะครับ”
“เชอะ ฉันเกลียดพี่ เกลียดที่สุดเลย” ฉันทำหน้าบึ้ง
“แต่พี่รักน้องเต่าตุ่นนะจ๊ะ น่ารักอะ”
พี่ไก่ทองยิ้มแย้มมีความสุข ยื่นมือมาหยิกแก้มทั้งสองข้างของฉันอย่างหมันเขี้ยว ฉันรีบสะบัดหน้าหนีแล้วทำหน้าตาบึ้งตึงใส่อีกครั้ง
“ไอ้พี่ใจร้าย ไปไหนก็ไปเลยไป”
“สโลแกนของการปฏิบัติการครั้งนี้ก็คือ ทำให้ได้ ทำให้ดี ถ้าสำเร็จ เกรดรอดตาย โอเค้”
“ย่ะ ฉันจะไม่มีวันยอมให้พี่เอาเกรดของฉันไปเป่าหูป๊าม๊าเด็ดขาด!”
“ดีมากน้องเต่าตุ่น งานนี้สำเร็จแน่นอนจริงไหมจ้ะน้องพี่”
“ต้องสำเร็จสิ ฉันมีทางเลือกนักเหรอหะ ไอ้พี่บ้า!”
- Writer
