บทที่ 2 - นาย ‘นูโว’ ฉันจะจีบนาย (เธอคิดจะจีบฉันเหรอ) (จบตอน)
1679 Words
ตึกๆๆ
เสียงของหัวใจฉันเต้นดังมากจนยากเกินจะควบคุม เวลานี้ฉันกับยัยกระปุกกำลังยืนอยู่ท่ามกลางบรรดานักเรียนมากมายที่ต่างมารวมตัวกันอยู่ที่หอประชุม (ใหญ่) แห่งนี้
สีหน้าของนักเรียนทุกคนตื่นเต้นและมีความงุนงงจนเห็นได้ชัด บางคนก็ถึงขั้นซุบซิบนินทากับเพื่อนของตนที่ยืนอยู่ข้างกาย ถึงการเรียกตัวทุกคนให้มายืนรวมกันอยู่ตรง ณ จุดๆ นี้ ฉันหันหน้าไปมองยัยกระปุกที่ยืนกลืนน้ำลายด้วยความกังวล ให้ตายเถอะ ขนาดยัยนี่ไม่ได้ต้องเป็นคนทำเองนะ ยังมีท่าทางกังวลใจได้ขนาดนี้
แล้วฉันล่ะ หลังจากนี้ฉันจะเป็นยังไง
“อะแฮ่ม สวัสดีทุกคน ที่ฉันเรียกทุกคนมาในวันนี้ก็เพราะว่า เต่าตุ่นเพื่อนของฉันมีเรื่องจะพูดกับทุกคน เชิญเลยเต่าตุ่น พูดเลย ฉันอุตสาห์ลงแรงเรียกทุกคนมาให้แล้ว เอาเลยเพื่อน”
ขวับ
ฉันหันหน้าไปมองยัยกระปุกที่ยืนยิ้มเจื่อนๆ พยายามคะยั้นคะยอให้ฉันเริ่มพูดในสิ่งที่ทุกคนพากันสงสัย ยัยกระปุกเพื่อนเลิฟแกเปิดประเด็นได้ตัดบทรวดเร็วมาก ไหนที่ตกลงกันไว้ว่าแกก็จะช่วยฉันพูดบ้างไงเล่า แล้วทำไมถึงได้โยนขี้ก้อนโตให้มาที่ฉันแบบไร้เหยื่อใยกันแบบนี้ล่ะ
“พูดเลยเต่าตุ่น ฉันเชื่อว่าแกทำได้” ยัยกระปุกเขยิบเข้ามาพูดข้างใบหูฉัน เสียงกระซิบกระซาบที่พอได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น ฉันถลึงตาใส่ยัยเพื่อนตัวดีนิดหนึ่งอย่างหมันไส้ ยัยกระปุกเหมือนจะรู้ว่าฉันต้องการสื่อถึงเรื่องอะไร ยัยนี่จึงรีบหลุบนัยน์ตาลงต่ำไม่กล้ามองหน้าฉัน
“อะ เอ่อ คือว่า คือ”
ไม่ได้ๆ เต่าตุ่นคนนี้ใจไม่กล้าพอแล้วจ้า
“นี่เธอ จะพูดอะไรก็รีบพูดมาสักทีได้ไหม พวกเราทุกคนไม่ได้ว่างมานั่งฟังเธอยืนอ้ำอึ้งหรอกนะ เสียเวลาจริงๆ”
ผู้หญิงหน้าตาสวยเปรี้ยวคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยความโมโห หล่อนยืนกอดอก ปากเรียวก็เคี้ยวหมากฝรั่งไปด้วย สายตาคมที่กรีดประดับอายไลน์เนอร์มองฉันที่ยืนนิ่งด้วยความไม่พอใจและไม่สบอารมณ์อย่างรุนแรง ฉันหันหน้าไปมองยัยกระปุกที่ยืนอยู่ข้างๆ ส่งสายตาประมาณว่า
‘แก...แกช่วยฉันทีเถอะ’
แต่สิ่งที่ได้รับตอบกลับมาจากยัยกระปุกก็คือ
‘แกช่วยตัวเองเถอะ อย่ามองมาที่ฉันเลย’
เยี่ยม! พี่น้อง
เอาวะ! คิดซะว่าทำเพื่อตัวเองแล้วกัน สู้ๆ
“คือว่า... ฉันต้องการบอกกับทุกคนเอาไว้ตรงนี้เลยนะว่านับจากวันนี้เป็นต้นไป ฉัน นางสาวเต่าตุ่น อนุรักษ์ดี เกรดสิบห้องสาม ขอประกาศว่าจะลงมือจีบ นายนูโว เกรทสิบห้องหนึ่งเนื่องจากว่าฉันมีความรักต่อผู้ชายคนนี้มานานแสนนาน นานมากจนใกล้จะล้นออกมาจากใจดวงน้อย”
กรี๊ดดด!!!
บอกทีเถอะว่าเมื่อสักครู่นี้ฉันพูดอะไรออกไป ตอนที่ซ้อมก็ไม่ได้รู้สึกเลยสักนิดว่าสคริปต์ที่ยัยกระปุกร่างให้นั้นมันเลี่ยนได้ใจจนชวนอ้วก แต่พอได้เปล่งวาจาออกไปแล้ว อ๊าก แม่ล่ะอยากจะบ้าตาย อายจนแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี
O.O _นายนูโว!
OMG! เขามาตั้งแต่ตอนไหน เขามาได้เยี่ยงไร และเขามาทำหน้าโหดทำไม เสียงที่เกิดขึ้นเป็นเสียงของนายนูโวแน่แท้ ไม่น่าเชื่อว่าฉันเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้มาหกปีแล้ว แต่วันนี้กลับเป็นวันแรกที่ฉันได้มีโอกาสเห็นนูโวคนดัง ในระยะที่ใกล้ที่สุด ใกล้มากจนรับรู้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจตัวเอง
ตึกๆ ~
ดีเลยลูกแม่ เต้นมันเข้าไปลูก เอาให้ได้ยินไปถึงดาวอังคารเลยนะลูกนะ
นูโวหนุ่ม (เกย์) หล่อสุดฮอตเดินใกล้เข้ามาที่ฉันอย่างรวดเร็ว เพียงเวลาไม่ถึงอึดใจเขาก็พาบอดี้อันสูงโปร่งดูดีประดุจเจ้าชายมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าฉัน สิ่งมีชีวิตคนอื่นๆ แข็งทื่อราวกับเป็นต้นไม้ใบหญ้า ไม่เว้นแม้กระทั่งยัยกระปุกเพื่อนรักของฉัน
ดวงตาสีนิลจ้องมองฉันอย่างใช้ความคิด ทว่ามันกลับน่าเกรงขามจนฉันแทบหายใจไม่ออก นูโวมองหน้าฉันแบบกินเลือดกินเนื้อ ประหนึ่งว่าฉันเคยไปเผาบ้านทำลายล้างห้องน้ำของเขาก็ไม่ปาน
“อะ... เออ” ฉันถอยหลังหนีเขาโดยอัตโนมัติ แต่นูโวก็ยังเดินตามฉันไปทุกย่างก้าว สายตาคมเข้มมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพินิจพิจารณา และแล้วรอยยิ้มแห่งความดูถูกเหยียดหยามก็บังเกิดบนริมฝีปากหยักสวยได้รูป ฉันมองเขาด้วยความไม่พอใจปนความสงสัยเล็กน้อย
“คิดจะมาจีบฉันเหรอ หึ”
“ชะ ใช่ ทำไมเหรอ” ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นไม่ต่างจากคนใกล้จะหมดลมหายใจ ฮือๆ ลำพังแค่พยายามพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงเป็นปกติไม่ให้สั่นฉันยังทำไม่ได้เลย แล้วนับประสาอะไรกับการจะให้จีบผู้ชายคนนี้
“จะบอกอะไรให้นะ” เขาเว้นคำพูดเอาไว้แล้วจ้องหน้าฉันด้วยยิ้มเหยียดๆ “อย่างเธอเนี่ย ไม่ใช่สเปคฉันเลยสักนิด เรียกได้ว่าห่างไกลจากมาตรฐานที่ฉันตั้งเอาไว้มากมายเลยล่ะ”
ห่างไกลจากมาตรฐานที่ตั้งไว้
กรี๊ด! เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้วย่ะ ก็ฉันมันเป็นผู้หญิงเป็นชะนีนี่น่า จะให้ตรงสเปคคนที่นิยมชายรักชายแบบนายได้ยังไงเล่า
“แล้วนายชอบผู้หญิงแบบไหนเหรอ บอกฉันหน่อยได้ไหมเผื่อว่าฉันจะได้...”
“ฉันไม่ชอบผู้หญิง และฉันก็จะไม่มีวันชอบเธอด้วย”
อยากให้อีตาพี่ไก่ทองมาได้ยินประโยคนี้จริงเล้ย ว่าน้องแฟนสุดหล่อของตัวเองพูดออกมาเต็มปากเต็มคำว่าไม่ชอบผู้หญิง เหอะ แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วว่าอีตานี่มันจัดอยู่ในประเภทไหน
ข่าวลือในโรงเรียนเป็นความจริงแท้ทุกประการ
“แต่ว่าฉันชอบนายนะ”
เอาวะ ใจกล้าหน้าด้านกันต่อไป เดินหน้าแล้วต้องไม่ถอย ถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเขาเป็นยังไง ชอบอะไรก็ตาม แต่ว่าภารกิจของฉันก็ยังต้องดำเนินต่อไป ท่องเอาไว้ว่าเพื่อตัวเอง เพื่อตัวเอง
“แต่ – ฉัน – ไม่ – ชอบ – เธอ”
เขาเน้นทุกถ้อยคำด้วยเสียงที่ชัดเจนและค่อนข้างดังอยู่ไม่น้อย นูโวตั้งท่าจะหมุนตัวเดินจากไป ฉันผู้ที่ไม่รู้ตัวเองเลยว่าผีห่าซาตาน นางมารร้าย ตัวไหนมันบังอาจมาเข้าสิง จึงยื่นมือของตัวเองไปจับเข้าที่แขนของเขาอย่างจัง นูโวหันหน้ามาทางฉันด้วยสายตาที่เริ่มมีไฟลุกโชน
“ปล่อย”
เสียงนิ่งชวนขนลุกดังออกมาจากริมฝีปากสวย ฉันรีบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกลัว ผู้ชายคนนี้เป็นเกย์ที่น่าเกรงขามมาก บุคลิกสูงส่งมากล้นด้วยความเย็นชา ผสมผสานความโหดเอาไว้ด้วยกันได้เยี่ยมมาก รวมแล้วเขาเป็นคนที่น่ากลัวจนไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ได้เลย
เจอกันวันแรกก็เล่นเอาฉันหัวหดเป็นเต่าสมชื่อ แล้วอย่างนี้ฉันจะสามารถพิชิตใจนายเกย์หล่อคนนี้ได้ยังไงเนี่ย ใครก็ได้ช่วยบอกฉันหน่อยเถอะ ว่าเต่าตุ่นตัวนี้จะทำยังไงกับผู้ชายตรงหน้าดี
“อย่าเพิ่งไปสิ ฉันชอบนายจริงๆ นะ”
“ปล่อยแขนฉัน”
“นายไม่เห็นใจฉันเหรอ ฉันชอบ...”
“บัดซบ! ปล่อยแขนฉันสักทีเถอะ มันสกปรก”
“เห?”
คำว่า สกปรก ทำให้ฉันปล่อยมือลงจากแขนแกร่ง นูโวใช้มือซ้ายหนึ่งเช็ดแขนข้างที่โดนฉันจับ แถมยังทำสีหน้ารังเกียจอย่างเห็นได้ชัด อร๊ายย! นี่มันหมายความว่ายังไงเนี่ย
“นี่นาย ฉันไม่ใช่ตัวเชื้อโรคนะ ไม่เห็นต้องรังเกียจกันขนาดนี้เลย”
“พวกผู้หญิงทุกคนเป็นเชื้อโรคตัวแม่เลยต่างหาก และเธอก็ด้วย!” นูโวหันมาตวาดจนฉันสะดุ้งโหยง อีตานี่มันรังเกียจพวกผู้หญิงถึงขนาดจับเนื้อต้องตัวไม่ได้เชียวเหรอวะ ผู้หญิงทุกคนเป็นเชื้อโรคตัวแม่ พระเจ้า ฉันเริ่มจะท้อแล้วนะ ถ้าเขารังเกียจเพศแม่ขนาดนี้ มีหวังฉันได้กลายเป็นซากศพตายคาบาทาอีตาเกย์หน้าหล่อนี่เข้าสักวัน
“จำไว้นะยัยบื้อ ว่าทีหน้าทีหลังอย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉันอีกเป็นอันขาด ฉันรังเกียจผู้หญิงสกปรกแบบเธอ รู้ไว้ซะ”
พูดแค่นั้นนูโวจอมอารมณ์ร้อนก็เดินหายเข้ากลีบเมฆไปเลย ทิ้งให้ยัยผู้หญิงสกปรกอย่างฉันยืนนิ่งงันอยู่กับที่
“แต่ฉันก็อาบน้ำทุกวัน ปะแป้งเย็นก่อนนอนทุกครั้ง ทำไมถึงยังว่าฉันสกปรกอยู่ได้”
เต่าตุ่นเอ๊ย นี่มันยิ่งกว่าศึกเจ็ดประจัญบานอีกนะเนี่ย งานนี้อะ
- Writer
