บทที่ 4.2 - นายเป็นแฟนฉันนะ (กิจกรรมคู่รัก) (จบตอน)
1173 Words
“ว้าว หม่ำเลยนะคะ” ฉันตั้งท่าหยิบตะเกียบเตรียมพร้อมที่จะเริ่มสวาปามอาหาร หากเสียงของนูโวสุดกวนก็ลอยเข้ามากระทบรูหูให้ได้สั่นไหวกันเล่นๆ
“ปัญญาอ่อน”
“หยุดแขวะฉันสักทีเถอะนายน่ะ”
นูโวทำเสียงจี๊จ๊ะในลำคอก่อนที่เขาจะทอดสายตามองออกไปนอกร้าน ฉันผู้ซึ่งกำลังหิวโหย (มาก) จึงได้จัดการซัดอาหารตรงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย อร่อยมาก อร่อยเสมือนได้กินอาหารที่พระเจ้าประทานลงมาให้ และเพียงเวลาแค่ไม่ถึงสิบนาที อาหารสี่ห้าอย่างที่ตอนแรกวางเรียงรายสวยงามอยู่บนโต๊ะ มันก็เหลือเพียงซากถ้วยชามเท่านั้น
อิ่มที่สุดในสามโลก!
“นี่เธอเขมือบเข้าไปได้ยังไงเนี่ย”
“ก็มันอร่อยนี่น่า เอิ๊ก ~”
ฉันพูดไปเรอไปอย่างไม่คิดอาย (ตัวอย่างไม่ดีห้ามลอกเลียนแบบนะคะ) นูโวมองหน้าฉันคล้ายกับว่าได้เห็นตัวประหลาดลงมาจุติอยู่บนโลก อะไรยะ แค่เรอนิดเรอหน่อยทำเป็นมีอาการ
“สกปรกสมกับเป็นเธอจริงๆ”
“อีกแล้วนะนายนูโว ฉันไม่ได้สกปรกสักหน่อย”
“ขอประทานโทษนะคะ พอดีว่าทางร้านเรามีโปรโมชั่นคู่รักที่สั่งอาหารตามเป้าที่ทางร้านตั้งไว้น่ะค่ะ เนื่องจากคุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายสองท่านนี้สั่งอาหารได้ถึงเป้าของทางร้าน เราจึงมีกิจกรรมเล็กน้อยให้เล่นเพื่อชิงของรางวัลค่ะ”
การทะเลาะของเราทั้งสองคนเป็นอันต้องชะงักลงอีกแล้ว เมื่อพนักงานคนเดิมเดินเข้ามาหาที่โต๊ะพร้อมกับในมือถือไมล์สีชมพูหวานแหวว
“กิจกรรมอะไรเหรอคะ” ฉันถามเพราะความอยากรู้ แต่นูโวออกแนวรำคาญ
“เธอจะถามให้มากความทำไม เราสองคนไม่ใช่คู่รักกันสักหน่อย” นูโวขัดขึ้นก่อนทีพนักงานสาวจะทันได้ตอบคำถามของฉัน ฉันย่นจมูกใส่ร่างสูง เสียมารยาทจริงๆ
“ไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกเหรอคะ น่าเสียดายจังเลยค่ะ รางวัลของเราในสัปดาห์นี้เป็นอัลบั้มยอดฮิตของซุปเปอร์จูเนียร์ซะด้วยสิ แต่ไม่เป็นไรค่ะ งั้นไว้โอกาสหน้าเชิญมาทานอาหารใหม่นะคะ”
กรี๊ดดดด!!! เอสเจ ซุปเปอร์จูเนียร์
บรรดาหนุ่มหล่อทั้งหลายของฉัน พวกเขาทุกคนได้ล่องลอยมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว โอกาสทองแบบนี้ถ้าฉันไม่คว้าเอาไว้ก็บรมโง่เต็มทน กำลังอยากได้อัลบั้มใหม่ล่าสุดอยู่พอดิบพอดี เสมือนพระเจ้ามีใจให้ฟ้ามีตาดลบันดาลสิ่งนี้มาเพื่อฉัน อร๊ายย
“เออคือว่า เราเป็นแฟนกันค่ะ” ฉันกลับลำทันควัน
“อะไรของเธอ ใครเป็นแฟนกับใคร” นูโวถามเสียงดุ
“ก็ฉันกับนายไง เราสองคนเป็นแฟนกัน”
แต่ฉันต้องฝืนพูดไปยิ้มไป
“อย่ามาตลก” เขาหันหน้าไปทางพนักงานแล้วบอกเสียงเรียบ “ผมกับยัยนี่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ขอตัวก่อนนะครับ”
นูโวทำท่าจะลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ ฉันเห็นท่าไม่ดีจึงรีบคัดค้านเขาเอาไว้เสียก่อน ไม่ได้ๆ จะยอมปล่อยให้หนุ่มหล่อเอสเจหลุดลอยไปได้ยังไง ไม่ว่าจะยังไงก็ตามฉันจะต้องคว้าเอาอัลบั้มยอดฮิตของเหล่าแฟนหนุ่มสุดที่รักมานอนกอดให้จงได้!
“เฮ้ยนาย ยังไปไม่ได้นะ เราต้องทำกิจกรรมเพื่อเอาของรางวัลก่อนสิ”
ฉันไม่ได้นั่งพูดเปล่าแต่ยังเดินไปพิชิตตัวเขาแล้วถือวิสาสะจับแขนไว้แน่นอีกต่างหาก นูโวมองหน้าฉันเป็นสัญญาณเตือนว่าให้ปล่อย หากนาทีนี้ฉันกลับไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอกจากเอสเจสุดหล่อที่รอฉันไปจับจองเป็นเจ้าของ
“ตกลงยังไงกันแน่คะ เป็นแฟนกันหรือเปล่าคะนี่”
พนักงานสาวทำหน้างุนงง มองหน้าฉันกับนูโวสลับกันไปมา
“เป็นค่ะ/ไม่เป็น” เราทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน
“นี่นายนูโว เราเป็นแฟนกันนะ”
“ตอนไหนหะยัยบื้อ ทำไมเธอชอบสร้างความวุ่นวายให้ฉันอยู่เรื่อย”
“ก็ตอนที่นายยอมให้ฉันขึ้นรถนายยังไงล่ะ วินาทีนั้นแหล่ะที่นายเป็นแฟน ฉันเป็นแฟนนาย และเราสองคนก็เป็นแฟนกัน”
รวบรัดตัดตอนชนิดที่หาต้นตอไม่เจอเลยทีเดียว นูโวมองหน้าฉันด้วยสายตาประมาณว่า ‘เธอคิดได้เนอะ’
ไม่รู้ล่ะ อย่างที่บอกว่าฉันจะต้องเอาเอสเจมาครอบครองให้ได้ ก็ในเมื่อมันเป็นกิจกรรมคู่รักนี่น่าแล้วจะให้เต่าตุ่นคนนี้ทำยังไงล่ะ มันก็ต้องหักคอเชือดกันดิบๆ แบบนี้แหล่ะ
ในเมื่อพูดขอดีๆ แล้วไม่ยอมทำตามเอง ช่วยไม่ได้
“เอาแบบแน่นอนเลยนะคะคุณทั้งสอง ตกลงเป็นแฟนกันหรือเปล่าคะ”
พนักงานสาวที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่เนิ่นนานถามขึ้นอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ฉันหันหน้าไปมองร่างสูง เขาพ่นลมหายใจหงุดหงิด
“ขอเวลาเราปรับความเข้าใจกันสักครู่นะคะ เผอิญว่าแฟนฉันขี้งอนน่ะค่ะ งอนอะไรนักก็ไม่รู้ค่ะ แค่เรื่องที่ฉันกินเยอะเองก็ต้องงอนด้วย สักครู่ค่ะเดี๋ยวเราทั้งคู่จะเข้าร่วมกิจกรรมชิงของรางวัล”
“ค่ะ เชิญค่ะ” พนักงานสาวเดินเข้าร้านไปแล้ว ฉันรีบลดมือที่จับแขนนูโวลงอย่างรวดเร็ว เท่านั้นแหล่ะ อีตาบ้าก็ทำท่ารังเกียจถูแขนซะจนฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นพาหะนำโรคยังไงก็ไม่รู้
“เป็นแฟนกับฉัน”
“ทำไมเธอชอบ...”
“นะคะ เป็นแฟนกับฉันนะคะ ขอร้องล่ะ พลีส”
นูโวมองฉันด้วยสายตาไม่ค่อยอยากเชื่อว่าฉันจะสามารถพูดจาไพเราะเสนาะหู นาทีนี้ยอมเอาน้ำเย็นเข้าลูบไปก่อน พอศึกการชิงของรางวัลผ่านพ้นไปเมื่อไหร่ หลังจากนั้นเขามาว่ากันอีกที
“ฉันอยากได้อัลบั้มซุปเปอร์จูเนียร์อ่ะนูโว นายช่วยฉันหน่อยนะ”
“เฮ้อ ~ ยัยบ้าเกาหลีเอ๊ย! ยัยติ้งต๊อง!”
ยอมค่ะยอม… อยากด่าอยากว่าอะไรตอนนี้ยอมหมดเลย ขอแค่ได้อัลบั้มเอสเจสุดหล่อ เต่าตุ่นยอมจ้า
“แล้วไงล่ะ จะยอมช่วยฉันหรือเปล่า” ฉันลุ้นมากกับคำตอบ
“พูดหวานๆ สิ เผื่อฉันอาจจะใจอ่อนก็ได้”
รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังโดนแกล้งแหะ
“ช่วยเป็นแฟนกับฉันนะคะ”
“หวานได้แค่เนี้ยเหรอ”
คิดผิดอย่างแรงที่ใช้วิธีเอาน้ำเย็นเข้าลูบ พอได้ทีนายนี่ก็อาศัยโอกาสทองแกล้งกันทันที แหม… พอเห็นฉันพูดเพราะเข้าหน่อย ก็ได้ใจเชียวนะ
“นูโวคะ...ช่วยเป็นแฟนกับฉันนะคะ”
“ค่อยน่าฟังหน่อย เป็นก็เป็น”
แต่ทำไม... แก้มฉันถึงร้อนวูบวาบล่ะ
- Writer
