ฉันอยากจะผลักเขาออกไปให้ไกลจากตัวเอง แต่มันกลับทำไม่ได้อย่างใจคิด เหมือนกับว่าร่างกายของฉันต้องมนต์สะกดให้ยืนอยู่นิ่งๆ หัวใจฉันเต้นแรงมาก มากจนคล้ายกับว่ามันอยากจะออกมาเต้นลีลาศอยู่นอกอก ความร้อนวูบวาบที่มีอยู่ทั่วร่างกายนั้น ถูกส่งผ่านขึ้นมายังใบหน้า ผิวแก้มนั้นเริ่มออกสีแดงระเรื่อ
“หมดเวลาแล้วค่ะ”
เสียงของพนักงานนั่นเองที่เรียกให้สติของฉันกลับคืนสู่ร่าง นูโวเองก็ดูเหมือนกับว่าสติเริ่มเข้าร่างแล้วเหมือนกัน เขาจึงรีบพาร่างสูงโปร่งออกห่างจากฉัน สีหน้าของผู้คนภายในร้านเต็มไปด้วยรอยยิ้มปนอิจฉา แม่เจ้า… อย่ามองฉันกับนายเกย์นูโวด้วยสายตาแบบนี้จะได้ไหม มันไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนคิดสักหน่อย
“คุณทั้งสองเล่นเกมส์ไม่สำเร็จนะคะ”
พี่พนักงานชูนาฬิกาที่ถืออยู่ในมือประกอบการพูด ฉันพยักหน้ายอมรับชะตากรรมที่มีอยู่ในตอนนี้ ฮือๆๆ จูบแรกก็เสียให้กับอีตาเกย์หน้าหล่อ แถมยังไม่ได้รับอะไรเป็นการตอบแทนอีก เอสเ
