Hayat kimi insana önce güler, sonra ağlatırmış. Beni ise önce ağlatıp, sonra güldürmüştü. Onca acıların sonunda bu kadar mutlu olabileceğimi asla tahmin edemezdim. Bir insanın kaderi ne kadar değişebilir diye sorsalar herhalde verecek cevap bulamazdım. Hiç beklemediği, hiç ummadığı hatta hayallerin ötesinde inanamayacağı kadar değişiyor sanırım. Ben Sahra kimsenin sevmeyip hor gördüğü küçük kız. Annesi ailesi tarafından dahi sevilmemiş o küçük kız büyüdü ve şimdi hayal dahi edemediği bir hayatın içinde. Hayat ne getirir, ne götürür bilinmez ama tek bildiğim, öğrendiğim şey umudu asla yitirmemekmiş. Her gecenin, sabahı olduğu gibi. Mutlaka her acınında bir sonu oluyormuş.
Bugün evliliğimizin 3. yılı. 3 yıl önce düğün günümüzü katletmiş olsada asla o günü o şekilde değil. Hep mutlu olduğum
