Behram’dan,
Ben Xezaleminin çıkacağı koridoru gözetlerken Asiye, "hanım ağam kendini rahatsız hissediyormuş, yemeyecekmiş" deyince kan beynime sıçradı.
Ulan odaları ayırdık zaten, sofrada da mı yüzünü göremeyelim!
Artık bu kadarı benim kaldırabileceğimden çok fazlası olduğu için daha sofraya bile oturmadan odaların olduğu koridora yürüdüm. Asiye arkamdan koşturarak geliyordu.
“Ağam bir arzun mu var?”
Bir değil pek çok arzum var ama dile getirmeye kendim bile razı değilim Asiye.
“Hangi oda?”
“Sağdan birinci. Köşedeki oda ağam.”
Birinci katın balkondan bozma odası!
Sırf benden uzak olmak için kabullendiği hayata bak! Bu kadar mı ağırım sana Xezalemin, bu kadar mı bıktın benden.
Ben koridoru tüketene kadar öfkem boyumu aştı. Bütün hıncımla kapının kulpunu tuttuğum gibi arkaya savu
