Behram’dan,
“Melanetin dölünü kucaklarda mı taşıyorsun artık kuremin!”
Daye, kucağımdaki kadını gördüğünde elbette kızacağını biliyordum. Her ne kadar Lale’ye güvenmesem de Maral'ın söylediklerini dikkate alacaktım.
Bir çocuk sahibi olduktan sonra Lale’yi öldürmem de gitmesin izin vermem de imkansız hale gelecekti bu yüzden aramızdaki ilişkiyi normalleştirmeye mecburdum.
“Öyle gerekti daye.”
Verdiğim cevap, kucağımdakinin hoşuna gitmiş olacak ki kesdi gibi boynuma sokuldu. Daha fazlasının gerekmediğine karar vererek merdivenlerin sonunda hızla yere bastırdım.
Burada düşerse kafası gözü kırılmazdı, gerisini de ben önemsemiyordum.
Tekrar koluma girmeye yeltense de içimden gelmiyordu. Kendi yürüsün.
İçimdeki merhametsizliğin nedeni düşamınım kızı olduğu için desem Yasemin aynı şeref
