“G.tümü ye!”
Bana karşı bu asiliği yüzünden elimden bir kaza çıkmaması için dişlerimi sıktım.
"O buruşuk karı..."
Ben sabrımın sınırlarında gezerken bir kez daha hakaret ettiğinde acımadan parmaklarımı boğazına sardım.
Bizi aşağılamanın bedelini gerekirse canıyla öder.
Nefes almakta zorlanınca kısık çıkan sesi ile konuşmaya çalıştı.
"Bı'rak ben..i!"
Aksine parmaklarımı biraz daha sıkılaştırdım.
"Neyine güveniyorsun da böyle terbiyesizlik ediyorsun ha? Şu an hayatın bir hareketime bağlı, farkında mısın?"
Ciddiyetimi anladığında gözleri iyice yuvasından fırladı.
"Ya'yapamazsın.."
Soğuk soğuk gülümsedim ama bunun mutlulukla ilgisi yoktu.
"Şah damarın başparmağımın altıda atıyor. İki dakika beynine giden oksijeni kessem komadasın."
Elimin altında korkuyla titriyordu.
"Daha fazla
