"ชีพจรของเธอหยุดเต้นแล้วครับ ถึงพาเธอไปโรงพยาบาลก็คงไม่ช่วยอะไร" รามขยับตัวออกห่าง ขยับให้ร่างบางไร้วิญญาณนอนลงกับพื้น ในระหว่างนั้นเวย์หาก็เดินเข้ามาคุกเข่าลงกับพื้น
"หม่อนฉันขอโทษ" ฝ่ามือใหญ่ขยับเข้าไปจับที่ฝ่ามือเล็ก ใจเขาสั่นไหวทั้งที่พยายามจะควบคุมมัน ความเจ็บปวดแล่นเข้ากระแทกใจจนมันจุกอก สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องตายเพราะเขา ไม่คิดว่าความเจ็บปวดมันจะมากมายขนาดนี้ เขาไม่คิดว่าตัวเองจะยิงพลาดเข้าสู่จุดสำคัญ การฆ่าคนไม่ใช่เรื่องยากแต่การฆ่าผู้หญิงที่เคยรู้สึกดีด้วยมันเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก
"ออกไปให้หมดแล้วอย่ามายุ่งกับเธอ" เสียงเล็กทรงพลังเดินออกมาจากทางด้านหลังโกดัง มือข้างขวาถือปืนส่วนมืออีกข้างอุ้มเด็กน้อยอยู่
"เทียย!!" หยางซีและทุกคนตกใจมากที่เห็นว่าเทียน่าอยู่ที่นี่ หัวใจของผู้เป็นสามีกระตุกวูบเมื่อคิดว่าภรรยาตามเขามาเสี่ยงอันตราย
"ฉันบอกให้ออกไปและอย่าได้แตะต้องตัวเธอแม้แต่นิดเดียว ไ
